حرکتش از منا شروع شد و در تب کربلا به اوج رسید / روی لبهای تشنه گل کرد و باز بر نیزهها به اوج رسید / چارده قرن روضه شد حرکت،چارده قرن از گلو روئید / باز لبیک گفت و مُحرم شد باز هم در منا به اوج رسید
شهيد «جواد محمدی» در وصیت خود می نویسد: «اي مردم اگر بهشت مي خواهيد به جبهه بياييد که جبهه بهشت الهي است و هر کسي لياقت آمدن به اين بهشت را ندارد...» متن کامل وصیت این شهید بزرگوار را در نوید شاهد بخوانید.
فاجعه ی بزرگ منا، که در تاریخ 2 مهرماه سال 1394 (10 ذیحجه 1436 قمری) به دلیل بی کفایتی و بی لیاقتی عربستان در مراسم رمی جمرات در سرزمین منا رخ داد و در آن هزاران نفر از مسلمانان جهان مظلومانه به شهادت رسیدند و خانواده هایشان داغدار شدند، حادثه ای است که ذهن و زبان هیچ انسان آزاده ای نمیتواند آن را فراموش کند. سروده ی زیر از مجموعه آثار برگزیده کنگره ملی شعر منا است.
ما در محاصره بودیم که هوا روشن شد ، در آن مدت زمان چونکه تخریب چی بودم توانستم با تعدادی از بچه ها فرار کنم. خیلی آتش روی سرمان بود انواع گلوله ها، به گونه ای که سیمانهای اطراف روی سرمان خورد می شد...
انار ماه وقتی میرسد ناگاه می افتد / و هر سو در بیابان دانه ای از ماه می افتد / دریدند آنقدر این تیرها قرآن جسمت را / که با هر ضربه ای یک لفظ بسم الله میافتد