سردار سرلشکر پاسدار شهید «حاج حسین همدانی» (ابووهب)؛
دعایش همه جا این بود: «ای خدای شهیدان وای خدای بزرگ! از ما راضی باش و ما را بر سر سفره شهیدان مهمان کن» این «حبیب» سپاه و «حبیب ابن مظاهر» حرم اهل بیت (ع)، از اولین روزهای رودررویی انقلاب با دشمنان میهن و مردم در کردستان مظلوم، سبزپوش سپاه شد و در تمام هشت سال جنگ در کلیدیترین جایگاههای فرماندهی عملیاتی و میدانی و سالها بعد در جبهه مقاومت، سردار مدافعان حرم بود و تا هنگام شهادت بدست سفاکترین شقاوتپیشگان سلفی و تکفیری، در سنگر ماند و خط مقدم جهاد را فرماندهی کرد. کسی که رهبر، او را «قله بسیج» نامید، از جوانی مقیم حریم این «حرم» بود و موسپید و پیر دِیر این طریق شد؛ از «بازی دراز» و «تنگه چهار زبر»، تا مقتل «حلب» که سکوی پرواز او بود.