گفتوگو با جانباز آزاده «حسین عزیزی» برادر شهید غریب در اسارت «فتح الله عزیزی»؛
«فتحالله اهل فریاد زدن نبود؛ ساکت بود اما هر قدم و نگاهش فریاد غیرت و ایمان بود. در سلولهای تاریک انفرادی، در بیخبری مطلق، در شکنجههای پیدرپی، نه خم شد، نه شکایت کرد. صدای اذکارش، زمزمه قرآنش و نگاه امیدوارش، دل اسرا را آرام میکرد.» اینها جملاتی است که برادر شهید فتح الله عزیزی در وصف غربت برادرش می گوید.