زندگی نامه شهدا

زندگی نامه شهید "حسن آب شناسان" / بخش دوم

صدام برای سر این شهید جایزه تعیین کرد!

اقدامات شهید "حسن آب شناسان" در منطقه دشت عباس چنان دشمن را بر افروخته بود كه "صدام حسين" علناً براي سر او جايزه تعيين كرده بود و زبده ترين چريكی هايش را به مقابله او مي فرستاد.

زندگی نامه شهید "حسن آب شناسان" / بخش اول

شهيد صحرا

دشت عباس شاهد حضور سرهنگ و ياران همراه وی بود. او راه نفوذ عراق را در آن منطقه كاملاً بسته بود. " شير صحرا" و " شهيد صحرا" لقبي بود كه مردم بومي دشت عباس به او داده بودند.

کوله باری بر دوش

شهید "قدرت آقابراری" سه بار مجروح شد. پس از بهبودی نسبی از آخرین جراحت، که سخت ترین آن ها بود، عزم رفتن کرد و کوله بارش را برای آخرین بار بست. چیزی نگذشت که پس از 21 ماه تلاش خالصانه به شهادت رسید.

همسری خوب، پدری نمونه، کارمندی موفق و دوستی مهربان

شهید "شکرالله احیایی" را می توان به عنوان همسری خوب، پدری نمونه، کارمندی موفق و دوستی مهربان معرفی کرد. این صفات اغراق نیست؛ صحبت آشنایان او همگی سندی است بر واقعیت داشتن چنین کرداری از یک انسان معمولی.

چهار روز تا شهادت

مادر شهید "عباسعلی پیرمرادی" نقل می کند که وی سوم مهر عازم جبهه شد و هفتم خبر شهادتش را به خانواده اش رساندند.او در واکنش به شهادت فرزندش می گوید: خدایا راضی ام به رضای تو، امانتی داده بودی که به سوی تو بازگشت.

آنچنان مشتاق شهادت بود که موقع رفتن می خندید

پس از اولین حمله زمینی عراق شروع شد او جزء اولین افراد گروه بود که برای جبهه ثبت نام کرد. فردای آن روز آمد و از ما خداحافظی کرد. نکته مهم اینجاست که وقتی مرا بوسید گفت مرا حلال کن چون من بر نمی گردم. همان هم شد؛ چون آنچنان مشتاق شهادت بود که موقع رفتن می خندید.

او چیزی ورای تصور بود

شهید " شهید اسماعيل پيمانگو " در محل کار خود دست به توزیع اعلامیه هایی که در پاریس منتشر می شد زد. کسی باور نمی کرد که توزیع این اعلامیه ها کار او باشد، زیرا ظاهرش او را انسانی بی تفاوت در مقابل اتقاقات سیاسی نشان می داد اما درون او چیزی غیر از این بود.

شهید "غلامرضا توکلی" : من امانتی بیش نیستم

شهید "غلامرضا توکلی" در آخرین دیدارش با خانواده قبل از اعزام به آن ها چنین گفت که من از بیت المال تغذیه کردم و باید به وطنم خدمت کنم تا وجدانم راحت باشد. اگر من تا یک ماه دیگر برنگشتم بدانید که شهید شده ام. من امانتی بیش نزد شما نیستم.

خداحافظ فرمانده

شهید "تیمور بابایی" به عنوان ستوان یکم ارتش در جبهه حضور یافت. بر اثر اصابت ترکش به بدن، به لقای پروردگار خود پیوست. او فرمانده ای با لیاقت و شجاع بود که لحظه ای در وظیفه خود سستی نکرد.

دفاع مهم تر از تحصیل من است!

با اینکه شهید "غلامرضا بیک محمدی درمنی" علاقمند به ادامه تحصیل بود، ولی مسئله جنگ را مهم تر از آن تشخیص، دفاع از میهن اسلامی را سرلوحه کارهای خود قرار داد و خود را زودتر از موعد مقرر به سربازی معرفی کرد.

15 روز انتظار تا ابد...

شهید "عماد آرم" در آخرین نامه خود به خانواده اش از بازگشتش در 15 روز دیگر خبر داد. چند روز به بازگشتش مانده بود که در حال رساندن وسایل امداد، بر اثر اصابت گلوله برای همیشه در جبهه ها ماند.

مادر شهید امیری: امیدوارم پسرم با شهدای کربلا محشور شود

شهید "محسن امیری قهی" دو مرحله به جبهه اعزام شد. زمانی که خبر شهادتش را برای خانواده اش آوردند، مادرش او را دعا کرد که با شهدای کربلا محشور شود.

جستجوگری خستگی ناپذیر

شهید "امیر ابراهیم دربندی" در تمام طول عمر خود دنبال گم شده ای در لا به لای کتاب ها برای تسلای روح مذهبی اش کشیده می شد. پس از ازدواج با آشنایی که از مسیر جلسات مذهبی با روحانیون پیدا کرد، به صورت گسترده تری آموزش فرهنگ اسلامی را در پیش گرفت.

من به زودی شهید می شوم!

یکی از ویژگی های "نادر اعظمی" به نقل از همسرشان این بود که شهادتش به او الهام شده بود و در روزهای آخر همیشه به همسرش می گفت که من هرچه زودتر شهید خواهم شد؛ چنین هم شد.

مروری بر زندگی شهيد يزدان دوست؛

شهیدی از خادمین شهدا

ناصر عصر های روز پنج شنبه زودتر از همه به گلزار شهدا می رفت. آب و جارو را برمیداشت و گلزار شهدا را تمیز می کرد. ناصر به خادم گلزار شهدا معروف شده بود.

خدمت سربازی در جهادسازندگی را با علاقه انتخاب کرد

جهادگر شهید "نبی اله صیفی" با توجه به اینکه علاقه زیادی به جهاد سازندگی داشت برای گذران خدمت سربازی به جهاد سازندگی پیوست و صادقانه در گردان امام حسن مجتبی ( ع ) در منطقه پاوه انجام وظیفه کرد.

مروری بر زندگی شهید ابوالاحراری؛

جانبازی مبارز بود

شهید ابوالاحراری در اولین اعزام با اصابت ترکش خمپاره به پای راست مجروح و پانزده روز در بیمارستان اصفهان بستری شد. حمید رضا با وجودی که پایش در گچ بود و با دو عصا حرکت می کرد و خیلی ناراحت بود که از دوستانش جا مانده، به بسیج سپاه و اتحادیه می رفت تا تبلیغ و فعالیت کند. پس از بهبودی باز به قم رفت و تحصیلات خود را ادامه داد.

زندگی نامه شهدا - صفحه 57