نوید شاهد: با فرا رسيدن تاريكي شب، بچه ها در پاي تنه ي درختان به استراحت پرداخته و خود را براي سرماي استخوان سوز آن شب آماده مي كردند. علي، سخت سرگرم هماهنگي هاي لازم براي فردا بود اما وقتي كه تصميم به استراحت گرفت، كيسه ي خودش را برداشت و مي خواست از سنگر خارج شود؛ دليلش را كه جويا شديم كه چرا در سنگر نخوابيدي؟ فرمود: حيف نيست، بچه هاي بسيجي و پاسدار و سرباز گردان كه رنج و سختي اين پيروزي ها را مي كشند، در هواي سرد اين ارتفاع برف گير بخوابند و ما جلوي بخاري باشيم؟