خانواده عزیز: بدانيد كه من بى هدف راه امام و شهيدان را دنبال نكردم و كسى هم مرا مجبور به رفتن اين راه نكرد و شما مرا از دست نداده ايد بلكه هديه كرده ايد.
از ساعت 8 شب ماموریت آغاز شد، پس از چند ساعت مبارزه و اتمام مهمات به اسارت کومله در مي آيند، حدود 10 ساعت دشمن او را با قنداقه ی تفنگ شکنجه میداد و سينه پر عشق به امام و امتش را مي سوزاند.
حال اينجانب چون احساس مسئوليت نموده ام و از همه مهمتر مهر و محبتى كه نسبت به امام و اسلام عزيز پيدا كرده ام باعث شده كه من روانه جبهه حق عليه باطل شوم تا بتوانم دِين خود را نسبت به اسلام ادا كنم .
برادرم: حال كه من نتوانستم با زنده بودنم تو را كمكى كرده باشم و تو را بسوى امام زمان مهدى (عج) بكشانم اميدوارم كه با مرگ خود تو را بسوى امام زمان بكشانم...
او عشق به سیدالشهدا را با شير مادر در کودکي به جان پذیرفته و همواره عشق به حضرتش کشتی نجات و چراغ راهش بوده است که اين معني در وصيتنامه اش به کرات عنوان شده از آن جمله مي نويسد: «مگر مي شود که پيرو شيعه حسين (عليه السلام) باشيم و عاشق شهادت نباشيم .»
شهید علی محمد کرمی ابوالوردی در ششم فروردین ماه 1339 در مرودشت دیده به جهان گشود. تحصیلات را تا دوم متوسطه گذراند . وی سرانجام در 28 تیر ماه 1328 به شهادت رسید.
مادرم : اکنون که نداي مردي از تبار پاکان فرزندي از زلاله پيامبران و امامان بنام خميني کبير در ميهن ما طنين انداز است و همه را بياري دين خدا و احکام الهي دعوت مي نمايد جاي هيچ گونه ترديدی نيست که در راهي که انتخاب نموده ام سرافرازی و سپاسگذاری است