خاطرات شفاهی جانبازان؛
جانباز سرافراز «خلیل واحدی سرریگانی» درباره حضور خود در جبهه چنین روایت میکند: سی و یک تیر ماه ۱۳۶۷، عراقیها به ما حمله کردند، خط را شکستند و وارد منطقه ما شدند. بسیاری از بچهها شهید شدند و خودم نیز بر اثر موج انفجار بیهوش شدم و به اسارت درآمدم. بیش از دو سال مفقودالاثر بودم و خانوادهام از زنده بودنم بیاطلاع بودند. در این مدت ناامید نبودیم و همواره به آزادیمان امید داشتیم، چرا که خدا را داشتیم. ما برای وطنمان به جبهه رفتیم.