همسر شهيد «شعبانعلی عفيفه» در خاطرهای روایت میکند: «فروردین سال 1366 بود. قرار بود بعد از نماز مغرب و عشاء، اعزام بشه. مثل همیشه کمک کردم تا وضو بگیره پای سجادهاش رفت، سلام نماز رو که شنیدم رفتم مقابلش نشستم. پلاکش رو بر گردنش انداختم و گفتم...» خاطره کامل این شهید بزرگوار را در نوید شاهد دنبال کنید.