اولین سالروز شهادت اسطوره جاوید «مقاومت»، فرمانده شهید «یحیی السنوار»؛
هنوز هم از تو میترسند «فرمانده»! از جنازه پارهپارهات هم وحشت دارند. کابوسشان شدهای شب و روز. هیچکس میتوانست جز تو پس از مرگ هم اینهمه زنده باشد؟ اینهمه بشکفد و گل کند و روزی هزاربار از نو متولد شود در هر فریاد، در هر لبخند، در هر امید و در هر خشم مقدس این ملت؟ کسی میتوانست مثل تو زندگی و مرگش چنین قهرمانانه و حماسی باشد که با لباس رزم در میدان بمیرد و اسطوره «مظلومانهترین مقاومت تاریخ» شود؟ «فرمانده»! تو زندهای تا فلسطین زنده است و تا قدس، قلب و قبله عشق ماست و تا مسجدالاقصی، معراجگاه شهیدان است و تا حماسه حماس، کلید فتح فرداهاست. سرچشمه زندگی جاوید از خون تو میجوشد، یحیای حیاتبخش و زندگیآفرین! از این پس، نام تمام زندگان، «یحیا» ست...