همرزمانم دوستداران مهربانم همیشه آماده باشید چه آمادگی رزمی و چه آمادگی جسمانی. از صد، صد باشید که اگر ظهور شد از سربازان واقعی و آماده امام زمان باشید.
ای کاش ما هم در کربلا بودیم و یاری امام حسین(ع) می کردیم حالا هم کربلا است و هم عاشورا و هم فرزند امام حسین(ع) پس به ندای «هل من ناصر ینصرنی امام حسین(ع) » لبیک گفته و به جبهه ها بیایم شاید که خشنودی و رضای پروردگارمان...
خدمت خانواده عزيزم سلام عرض مى‌كنم. اميدوارم كه بعد از شهادت من ناراحت نباشيد چون خدا يار و نگهدار شما هست بعد از شهادت من 2 تا فرزند مرا طورى تربيت كن كه به درد اسلام بخورد
آيا مى شود روزى من نيز به فيض كامله شهادت نائل شوم و دين خود را به اين اسلام عزيز، انقلاب و امام ادا كنم ؟ و گاهى مى گفتم: « خير، نمى توانم، چون تا سعادت نباشد شهادت نيست . هرگز فريب اين منافقين كوردل و ابرقدرتها را نخوريد .
در وصیت نامه شهید علویان آمده است: آرزو دارم زمانی که روح از کالبد تن جدا می شود. در راه دفاع از دین خدا و حیثیت و شرافت اسلامی و انقلابی و رودرروی کفار و میدان نبردو کارزار با دشمنان اسلام باشد.
من بر طبق وظيفه ام که برای ادا نمودن مسئوليتهای خود در برابر اسلام دارم به جبهه می روم تا شايد از اين راه قسمتی از بار سنگين مسئوليت خود را که مدتها بر دوش داشتم و نمی توانستم آن را به جا بياورم در جبهه به جا آورم.
شهید عبدالله گله داری در وصیت نامه خود آورده است: مادرم، تو هم مثل بقیه مادرها صبر داشته باش و پدرعزیزم می دانم زحمات زیادی برای فرزند حقیر خود کشیدی، امیدوارم تو هم صبر داشته باشی، زیرا من یک امانت پیش شما بودم، می دانی که امانت را باید پس داد.
به جهانخواران شرق وغرب بگویید اگر خانه وکاشانه ام را به آتش بکشید اگر گلوله یتان قلبم را سوراخ کند آرزوی شنیدن یک کلمه ضعف وزبونی وآرزوی فروریختن دینم را به گور خواهید برد.