عکس نوشت؛ نماز در کلام شهدا

به گزارش نوید شاهد ایلام؛ «نماز، ستون دین و عهدی است میان بنده و پروردگار. شهیدان ما در وصیت‌نامه‌هایشان بار‌ها و بار‌ها بر اهمیت این فریضه الهی تأکید کرده‌اند؛ چرا که نماز، چراغ راه و مایه‌ی آرامش دل‌هاست. آنان با خون خود نوشتند که اگر همه چیز از دست برود، اما نماز برپا باشد، امید و ایمان زنده خواهد ماند. برادران و خواهران عزیز! مبادا لحظه‌ای غفلت کنیم و این عهد الهی را سبک بشماریم.

 نماز تنها یک عمل فردی نیست؛ بلکه پیوندی است با همه‌ی ارزش‌ها و آرمان‌هایی که شهیدان برایشان جان دادند. آنان سفارش کردند که نماز را در اول وقت بخوانیم، با حضور قلب، با خشوع و با یاد خدا. شهیدان ما می‌خواستند نسل‌های آینده بدانند که راز پیروزی، راز آرامش و راز ماندگاری در همین سجده‌های عاشقانه نهفته است. پس بیاییم در هر شرایطی، نماز را پاس بداریم و آن را همچون پرچم ایمان، برافراشته نگاه داریم.»

نماز اول وقت و قرآن را تا آخرین لحظه پاس دارید شهید «سید موسی حسینی» در وصیت‌نامه خود با زبانی سرشار از ایمان، خانواده و دوستانش را به صبر، اخلاص و پاسداری از نماز اول وقت و قرآن تا آخرین لحظه عمر فرا می‌خواند، چرا که حسرت بعدی سودی ندارد.

شهید «امین شامحمدی» با وضویی عاشقانه در آستانه‌ی نماز مغرب، به دیدار معبود شتافت در لحظه‌ای که عطر وضو بر دستانش نشسته بود و دلش آماده‌ی راز و نیاز بود بر اثر اصابت ترکش خمپاره، به آرزوی دیرینه‌اش شهادت رسید.

در نماز جماعت‌ها و نماز جمعه‌ها و مراسم دعاى کمیل و توسل و مراسم شهدا و تشییع پیکر شهدا و راهپیمایی‌ها شرکت کنید که همین همبستگی و نماز جماعت‌ها بود که انقلاب را به پیروزى رسانید و نیز خداوند در آیاتى از قرآن مى‌فرماید: «یدالله مع الجماعه» یعنى دست خداوند با جماعت است.

همه اقشار ملت در نماز‌های باشکوه جماعات حضور یابند؛ چرا که نماز جماعات، بهترین نمازهاست. با اتحاد و همبستگی، دست در دست هم دهید و در برابر ظلم و جور، جهاد کنید.

نماز نافله بخوانید که وسیله جبران عدم حضور قلب است و تداوم نوافل فضیلت بسیار عظیمی دارد و چنان است که از برکت نماز هر آنچه بدان متصل است ایمن می یابد و قلب را صفا می دهد.

همرزم شهید می گوید: حسین همیشه دیگران را بر خود مقدم می‌داشت و آرزو داشت زودتر از همه به شهادت برسد. نزدیک ظهر، همه گرد هم آمده بودیم تا وضو بگیریم. حسین آخر صف ایستاده بود. ما وضو گرفتیم و وارد سنگر شدیم. او نیز پس از وضو به سوی سنگر حرکت کرد که ناگهان خمپاره‌ای دشمن به سرش اصابت نمود و همان‌جا به شهادت رسید. حسین با طهارت و در حال یاد خدا به آرزوی دیرینه‌اش رسید.»

انتهای پیام/