زندگینامه شهید مدافع امنیت «عباس حبیبی نامقی» به مناسبت سالروز ولادتش منتشر میشود
رعایت حقالناس، نشانه بندگی راستین
رعایت حقالناس برای او، سنگ بنای تمامی اعمال نیک بود؛ گواهی بر این مدعا که راه وصال به معشوق، از جادهی رضایت مخلوق میگذرد.
به گزارش نوید شاهد گلستان، شهید «عباس حبیبی نامقی» فرزند محمد علی در سیام آذر ماه سال ۱۳۵۹، در بیمارستان دزیانی شهر گرگان دیده به جهان گشود. شهید در سن هفت سالگی به مدرسه ابتدایی هدف رفت و بعد از پایان مقطع ابتدایی روانه مدرسه راهنمایی شیخ فض الله نوری گردید و این دوره را نیز با کسب نمراتی عالی پشت سر گذاشت. پس از آن تحصیلاتش را دبیرستان امام حسین (ع) در رشته ریاضی و فیزیک ادامه داد. شهید بعد از دریافت مدرک دیپلم، در سال ۱۳۷۹ عازم خدمت سربازی شد و پس از طی دوره آموزشی در پادگان دوآب به لشکر ۳۰ پیاده گرگان منتقل شد، خدمتش را در لشگر به پایان رساند. ایشان پس از پایان دوره سربازی در سال ۱۳۸۳ ازدواج کرد. در منظر اهل دل، شهید گویی تجسمی بود از سکون و متانت.
روح بلندش در ساحت آرامش منزل داشت و هیچ تلاطم دنیوی قادر به برهم زدن طمأنینه قلب او نبود. صبر او نه یک تحمل منفعلانه، بلکه یک مقاومت فعال در برابر سختیها و وسوسههای نفس بود؛ صلابتی که تنها از ریشهای عمیق در ایمان نشأت میگیرد. رفتار او با خلق، فصل متمایزی در کتاب اخلاقش بود. گویی زبانش به حکمت الهی گویا بود و هر کلمهاش، بذر مهر میافشاند. خوشرفتاریاش نه تظاهری گذرا، که یک اصل جاری در تمام تعاملات روزمرهاش بود.
اما آنچه بیش از همه او را از دیگران متمایز میساخت، پایبندی ناگسستنیاش به عدالت و حقوق دیگران بود. او که خود طالب رسیدن به بالاترین درجات قرب الهی بود، هرگز اجازه نمیداد که ذرهای از حق انسانی، کوچک یا بزرگ، زیر چکمهی خودخواهی او مدفون شود. رعایت حقالناس برای او، سنگ بنای تمامی اعمال نیک بود؛ گواهی بر این مدعا که راه وصال به معشوق، از جادهی رضایت مخلوق میگذرد.
شهید برای امرار معاش در چند شغل و حرفه و حتی برای مدتی در بنیاد ۱۵ خرداد نیز مشغول به کار گردید. اما علاقه قلبی ایشان باعث شد در هفدهم خرداد ماه ۱۳۸۴ وارد نظام گردد. این شهید دلاور برای شروع، دوره آموزشی خود را در پادگان ثامن الائمه مشهد سپری نمود و پس از آن به قرارگاه عملیاتی رسول اکرم (ص) سیستان و بلوچستان در فهرج زاهدان اعزام گردید. در سال ۱۳۸۶ ضمن خدمت در رشته حقوق پذیرفته شد و در ۱۵ مهر ماه همان سال خداوند به وی فرزندی عنایت فرمود، در ژرفای دل، آرزویی پاک و پدرانه میپروراند؛ همواره از درگاه الهی تمنا داشت که به او دختری عطا کند تا بتواند او را در دامن ایمان و عفاف پرورش دهد؛ دختری که آراسته به حجاب و نور قرآن باشد و ادامهدهنده راهی که خود با اخلاص پیموده بود. گروهبان یکم تک تیرانداز سرانجام در نهم اردیبهشت ماه به هنگام مقابله با اشرار مسلح در ارتفاعات در قطار جنجک زاهدان هدف گلوله قرار گرفت و به درجه رفیع شهادت نائل شد.
انتهای پیام/
