جانبازی که استراحت را به جبهه ترجیح داد

به گزارش نوید شاهد کرمانشاه، جانباز «قدرتاله پارسیمهر» میگوید: من دوبار در جبهه مجروح شدم. بار اول در عملیات شلمچه بود، وقتی دشمن با گاز شیمیایی حمله کرد و حال و روزم خیلی بد شد، مرا به بیمارستان شهید بقایی منتقل کردند. چند روزی که گذشت و کمی حالم بهتر شد، طاقت نیاوردم و از بیمارستان فرار کردم تا دوباره به جبهه برگردم.
وقتی برگشتم، همرزمانم تعجب کردند و گفتند: «چرا آمدی؟ الآن باید در بیمارستان استراحت کنی.»
به آنها گفتم: «شما زیر توپ و خمپاره هستید، آنوقت من بروم خانه استراحت کنم؟» پس ماندم و با بچهها در خط بودم.
بعدها در جزیره مجنون، پاسگاه چهار مجروح شدم؛ ترکش به شانه چپم خورد که هنوز جای آن مانده و درد دارد. همانجا موج انفجار هم مرا گرفتم. برادر دادیار رحیمی شاهد است و میداند چه بر سرم آمد و چطور بعد از آن زندگی کردم.
در همین روزها، پسرعمویم که برادر همسرم بود و خیلی دوستش داشتم، بعد از دوبار حضور در جبهه شهید شد. وقتی خبر شهادتش را شنیدم، دوباره تصمیم گرفتم به خط بازگردم و نامنویسی کردم. با سپاه محمد اعزام شدیم و دوباره به جزیره مجنون رفتیم.
بعدها برای عملیاتهای کربلای چهار و پنج رفتیم و در شلمچه دشمن با مواد شیمیایی تاولزا حمله کرد. خیلی از بچهها، بهویژه کمسنترها بسیار آسیب دیدند، اما با همه سختیها و مجروحیتها، برای ما واضح بود که ارزش ما در خدمت به کشور است، نه جسممان.
در ادامه گفت و گوی تصویری را میبینید:
انتهای پیام/