جوانی از شازند که راه خدمت را با عشق به حسین(ع) پیمود

به گزارش نوید شاهد استان مرکزی، در روزهای پرشور دهه چهل، در خانواده‌ای مذهبی و مهربان از شهرستان شازند، کودکی دیده به جهان گشود که قرار بود سال‌ها بعد با عشق و ایمان خود، نامش را در دفتر جاودانگی بنویسد. او را ناصر نامیدند؛ جوانی با دلی پاک، نگاهی آرام و روحی لبریز از عشق به خدا و اهل‌بیت(ع) بود.

 

 

ناصر مرادی در چهارم فروردین‌ماه سال ۱۳۴۴ در شازند به دنیا آمد. دوران کودکی‌اش را در خانواده‌ای متدین و ساده‌زیست گذراند و از همان سال‌ها یاد گرفت که کار و تلاش، بخشی از ایمان است. او در کنار خانواده‌اش به شهرستان اراک کوچ کرد و در محله‌ی سی‌متری آیت‌الله غفاری ساکن شد. کوچه‌های آن محله شاهد رشد جسمی و معنوی او بودند؛ نوجوانی که بیش از درس، در مدرسه‌ی زندگی آموخت و با کارگری، تجربه و سخت‌کوشی را معنا کرد.

سوادش در حد خواندن و نوشتن بود، اما دلش از هزاران کتاب آگاه‌تر. اهل مسجد و هیئت بود و عشق به امام حسین(ع) در وجودش موج می‌زد. در مسجد عاشورا و ابوالفضل(ع) وقتی نام اباعبدالله را می‌شنید، اشک از چشمانش جاری می‌شد؛ اشکی که نشانه‌ی عشقی خالصانه بود.

با آغاز جنگ تحمیلی، ناصر نیز همچون هزاران جوان مؤمن آن دوران، احساس وظیفه کرد. در چهارمین سال دفاع مقدس، دوران سربازی‌اش فرا رسید. پس از پایان آموزش نظامی، به تیپ سلماس از لشکر ۶۴ ارومیه پیوست تا در جبهه‌های غرب کشور، از خاک و ایمان میهن دفاع کند.

نزدیک به یک سال در ارتفاعات سرد و صعب‌العبور غرب، در میان برف و سنگ و آتش، با دشمن بعثی جنگید. شجاعت، سادگی و ایمانش زبانزد همرزمانش بود. ناصر جوانی بود که هیچ‌گاه از سختی‌ها شکایت نمی‌کرد و همیشه لبخند بر لب داشت.

سرانجام در دهم آبان‌ماه ۱۳۶۴، هنگام حضور در خط مقدم، بر اثر سقوط خودرو در دره به شهادت رسید. خبر شهادتش برای خانواده و دوستان، اندوهی سنگین بود، اما همگان می‌دانستند ناصر از همان کودکی عاشق حسین(ع) بود و مرگش، رنگ و بوی عاشورا داشت.

پیکر مطهرش با حضور مردم قدرشناس اراک تشییع و در گلزار شهدای اراک به خاک سپرده شد. امروز نام شهید ناصر مرادی یادآور جوانی مؤمن و بی‌ادعاست که زندگی را با کار، ایمان و عشق به اهل‌بیت معنا کرد و با لبخند، راه خدمت را تا شهادت پیمود.

منبع: اداره هنری، اسناد و انتشارات بنیاد شهید و امور ایثارگران استان مرکزی