سروان شهید خسرو رستمی؛
فرماندهای مؤمن که از دشتهای ساوه تا خط مقدم عشق رفت
سروان شهید "خسرو رستمی"، فرزند روستای مقصودآباد ساوه، از همان نوجوانی روحی پرتلاش، باایمان و عاشق وطن داشت. از کشاورزی در مزرعه پدری تا قبولی در دانشگاه افسری امام علی(ع)، مسیرش همواره با مجاهدت و ایمان گره خورده بود. او که در لشکر ۱۶ زرهی قزوین فرماندهی گردانی را بر عهده داشت، در سختترین میدانهای نبرد، با شجاعت سربازان صدر اسلام حماسه آفرید و سرانجام در ۵ آبان ۱۳۶۵ در منطقه ابوغریب بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید.
به گزارش نوید شاهد استان مرکزی، در روزگار ظلم و تجاوز، وقتی ملت ایران برای افراشتن پرچم توحید برخاست، جوانانی مؤمن و دلاور از دل خاک این سرزمین برخاستند تا با ایمان و غیرت، حماسههای صدر اسلام را زنده کنند. یکی از این قهرمانان، سروان شهید خسرو رستمی بود؛ مردی از تبار روستازادگان باصفا که با قدمهای استوارش، مسیر خاک تا افلاک را پیمود.
شهید رستمی در دوازدهم مرداد ۱۳۴۰ در روستای مقصودآباد از توابع بخش نوران ساوه به دنیا آمد. خانوادهای مذهبی و کشاورز داشت و از کودکی در کنار تحصیل، در مزرعه پدرش به کار و تلاش مشغول بود. با پایان دوره راهنمایی، برای ادامه تحصیل راهی تهران شد و با پشتکار فراوان موفق به اخذ دیپلم گردید. سپس در دانشگاه افسری امام علی(ع) پذیرفته شد و از همان آغاز، با روحیهای انقلابی و پایبندی به ارزشهای اسلامی، در میان دانشجویان ارتش شناخته میشد.
او پس از فارغالتحصیلی، بهعنوان افسری شجاع و باایمان راهی جبهههای جنگ تحمیلی شد. در اوایل سال ۱۳۶۵ ازدواج کرد، اما عشق به وطن و مسئولیت فرماندهی، او را دوباره به میدان نبرد کشاند. با شجاعت و درایت مثالزدنی، در لشکر ۱۶ زرهی قزوین فرمانده گردان شد و در سختترین شرایط، نیروهای تحت امرش را با آرامش و ایمان هدایت میکرد.
خسرو رستمی بارها تا مرز شهادت پیش رفت و در چند عملیات به شدت مجروح شد، اما هیچگاه میدان را ترک نکرد. او نمونهای از فرماندهان بیادعا و مؤمن بود که مأموریتهای دشوار را با اعتماد به خدا و ارادهای استوار به انجام میرساند. در دوران خدمت خود، دوبار به دیدار امام خمینی(ره) شتافت و این دیدارها را بزرگترین افتخار زندگیاش میدانست.
با وجود مسئولیتهای نظامی، هرگاه به مرخصی میآمد، از خانوادهاش غافل نمیشد و شخصاً برای مداوای پدر بیمارش او را به تهران میبرد. انسانیت، نظم، تواضع و مهربانیاش زبانزد همرزمان و اهالی روستا بود.
سرانجام، در پنجم آبانماه ۱۳۶۵، پس از سالها مجاهدت و فرماندهی در جبهههای جنوب، در منطقه عملیاتی ابوغریب بر اثر اصابت ترکش توپ دشمن بعثی به فیض شهادت نائل آمد. پیکر مطهر این فرمانده دلاور پس از تشییعی باشکوه در زادگاهش مقصودآباد ساوه به خاک سپرده شد.
نام و یاد شهید خسرو رستمی همچون نغمهای از ایمان و ایثار، در قلب مردم فراهان و ساوه جاودانه مانده است؛ فرماندهای که با شجاعتش عزت را برای وطن به ارمغان آورد و با شهادتش، راه آزادگی را برای همیشه روشن ساخت.
منبع: اداره هنری، اسناد و انتشارات بنیاد شهید و امور ایثارگران استان مرکزی
