پسر امام جمعهای که در مسیر انقلاب شهید شد

به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید مرتضی باریکبین در ششم فروردین سال ۱۳۴۲ در خانوادهای مومن و روحانی در شهر قزوین چشم به جهان گشود. پدرش حاج هادی باریکبین، امام جمعه فقید قزوین و مادرش ربابه خانم، بانویی مومنه و صبور بود که فرزندش را با تربیت اسلامی پرورش داد.
وی دوران کودکی خود را در خانهای ساده و معنوی گذراند. از همان آغاز تحصیل، باهوش و کوشا بود و در دبستان و راهنمایی همواره از شاگردان ممتاز کلاس به شمار میرفت و مورد تشویق معلمان خود قرار میگرفت.
این شهید بزرگوار با رسیدن به دوران راهنمایی، روحیه ظلمستیزی و حقطلبی در وجودش شکوفا شد. در روزهای پرشور انقلاب اسلامی با شجاعت در فعالیتهای دانشآموزی و مردمی شرکت کرد؛ از پخش اعلامیههای امام خمینی (ره) گرفته تا حضور در راهپیماییها و اعتراضات مردمی. تهدید و اهانت ماموران رژیم پهلوی هرگز ارادهاش را سست نکرد و در کنار پدر خویش، با ایمان و امید به پیروزی، راه مبارزه را ادامه داد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، این شهید بزرگوار مدتی به عضویت جهاد سازندگی درآمد و برای خدمت به مردم محروم به روستاهای دورافتاده قزوین رفت. سپس وارد هنرستان شد و در همان آغاز، به عنوان عضو شورای انجمن اسلامی فعالیتهای فرهنگی و مذهبی بسیاری انجام داد.
وی با آغاز جنگ تحمیلی، آرام و قرار نداشت. پیش از ورود به هنرستان، یک بار به جبهه میمک اعزام شد و پس از آن نیز دو بار دیگر راهی جبهههای نبرد شد. در آخرین حضور خود در جبهه، در عملیات فتحالمبین شرکت کرد و پس از هشت ساعت پیادهروی در محور دزفول – شوش، در هفتم فروردین ۱۳۶۱، تنها یک روز پس از سالروز تولدش، بر اثر اصابت ترکش به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
پیکر پاک این شهید گرانقدر در گلزار شهدای قزوین آرام گرفت تا یاد و نامش همواره در میان مردم این دیار جاودان بماند.
مرتضی باریکبین با عمر کوتاه، اما پربرکتش، نمونهای از نسل پاکی بود که با ایمان، تلاش و فداکاری، راه نورانی انقلاب و ایثار را روشن نگه داشت.
