زندگینامه شهید «اصغر یخچالی»
نامه های امید/ نوید زیارت کربلا
شهید «اصغر یخچالی» با آغاز جنگ تحمیلی، تنها سه ماه پس از ازدواج، مسئولیت جهادی خود را بر عهده گرفت و تجهیزات درمانی را به قلب نبرد در آبادان برد. این تکنسین مسئولیتپذیر، که در نامههایش نوید پیروزی و زیارت کربلا میداد، در نهایت در راه پاسداری از میهن، به شهادت رسید.
به گزارش نوید شاهد تهران بزرگ، شهید «اصغر یخچالی» در۱۰ بهمن ماه سال ۱۳۲۹ فرزند احمد و عذرا در قم، در خانوادهای مذهبی دیده به جهان گشود. او در شش ماهگی، پیش از تولدش، پدر را از دست داد و با دستهای پرمهر مادر، در عین سختی و تلاش، مسیر تحصیل را با پشتکار ادامه داد. همزمان با کار، فعالیتهای سیاسی خود را علیه رژیم پهلوی، از جمله در کنار تظاهرات پزشکان، با نظمی خاص پیگیری میکرد. پس از اتمام تحصیلات، به عنوان تکنسین و مسئول اتاق عمل در بیمارستان سهامیه قم مشغول به کار شد، در حالی که آرزوی رسیدن به درجه دکترا را در سر داشت، اما خواست خداوند برای او سرنوشت دیگری رقم زد.
در ۲۳ سالگی ازدواج کرد، اما با شروع جنگ تحمیلی، تنها سه ماه پس از مراسم عروسی، با کولهباری از غم و اندوه همسرش را تنها گذاشت و سر از پا نشناخته با مسئولیت خود از طرف بیمارستان سهامیه و جهاد سازندگی قم، عازم آبادان شد تا با تجهیزات یک بیمارستان صحرایی به یاری مجروحان بپردازد.
نامه شهید خطاب به مادرش
او در نامههایی که از جبهه برای خانواده ارسال کرد، از کار روزانه ۱۲ ساعته در بخش اتاق عمل بیمارستان ۶۰ تختخوابی آبادان نوشت و از معجزهی کاهش تلفات و افزایش صدمات وارد شده به دشمن سخن گفت. خطاب به مادرش نوشته بود، شايعات همگي دروغ است منطقه پراست از نيروي مسلح ارتش و اصلاً خطر نيست و مجروح هم كم است ازقول من به عيال خوبم بگوييد جايت خالي است من در كنار پيت پنير و نان خشك فراوان بسر ميبرم و خيلي خوب هستم و انشاءاله در آينده نزديك ميآيم اصلاً به فكر ما نباشد كه جايمان و حالمان خيلي خوب است زير كولر گازي و در منطقه امن هستيم و خدا بزرگ است گويا جنگ نيست انشاءاله هر چه زودتر دولت عراق سرنگون شده و ما به زيارت رفته و برميگرديم خدا نگهدارتان.
بخشی از نامه شهید برای همسرش
وی در نامهای خطاب به همسرش، با وجود قطع ارتباطات، به او اطمینان داد که پیروزی قطعی است و آرزو کرد پس از زیارت کربلا، سوغاتی از عراق بیاورد. «آیا اندیشیدهای گام به سوی چه برمیداری؟ فقط خوش آمدی به سرزمین عشق، محبت، امید، زندگی، صفا، صمیمیت، حادثه غم، شادی، مبارزه، گذشت، بردباری، تحمل، آرامش درد، آشتی، مشقت. باز به سرزمین زندگی و مرگ خوش آمدی… این راه آن است که در اختیار ما نیست تا آخرین لحظهای که تلمبه قلب ما در زندان سینه، چون محکوم به دار آویخته، خون میگریَد و ما را به راهی که خود بخواهد میبرد.»
شهید اصغر یخچالی در ۱۹ مهر ۱۳۵۹، با سمت امدادگر و بهیار در جاده آبادان شهید شد و تاکنون اثری از پیکرش بدست نیامده است.
انتهای متن/
