به گزارش
نوید شاهد تهران بزرگ، محمد توسلی در سال ۱۳۳۷ تهران هجری شمسی در تهران به دنیا آمد. پدرش عباس و مادرش،انسیه نام داشت. او در ۱۶ سالگی پدر خود را از دست داد و از همان نوجوانی، مسئولیت نانآوری خانواده ۵ نفره را بر دوش کشید. با وجود مشغله کاری، از تحصیل غافل نبود و با کار در یک مغازه شیشهبری، همزمان به درس خود ادامه میداد.
فعالیتهای انقلابی و تحصیلات
محمد که در روزهای اوج انقلاب، بارها در حال پخش اعلامیه و شعارنویسی تا مرز دستگیری پیش رفته بود، پس از ورود امام خمینی (ره) نیز در درگیری مسلحانه با سربازان گارد شاهنشاهی مجروح شد.
او از اولین روزهای تأسیس سپاه پاسداران به این نهاد پیوست و در همان دوره با حاج احمد متوسلیان آشنا شد و رفاقتی ناگسستنی بین آنها شکل گرفت.
محمد در زمان شهادت، دانشجوی رشته عکاسی و طراحی در دانشگاه تهران بود.
پس از انقلاب و حضور در غرب کشور
با شروع درگیریها در غرب کشور، محمد به عنوان دست راست و معاون حاج احمد متوسلیان، در سنندج، بانه، بوکان و پاوه حاضر شد. زمانی که حاج احمد فرمانده سپاه مریوان شد، محمد نیز در کنار او ماند. در اولین عملیات آنها با نام «عملیات نور یاب»، فرماندهی عملیات به عهده محمد توسلی گذاشته شد.
در جریان این عملیات، با زیرکی و رشادت، نیروهای تحت فرماندهی او از یک محاصره قطعی جان سالم به در بردند.
ویژگیهای اخلاقی و ظاهری
شهید محمد توسلی از جوانان خانیآباد تهران بود؛ قدبلند، هیکلی ورزیده و چهرهای جذاب با موهای مجعد و چشمانی درشت و نافذ داشت. او به نماز شب مقید بود و در میان همرزمانش به خوشخلقی و روحیه شوخطبعی شناخته میشد.علاقه وافری به حاج احمد متوسلیان داشت و عاشقانه از او اطاعت میکرد.
شهادت
سرانجام این پاسدار جاویدالاثر درهشتم مهرماه ۱۳۵۹ در تنگه گاران، محور مریوان، بر اثر اصابت گلوله به جمجمه و خونریزی مغزی توسط نیروهای عراقی به درجه رفیع شهادت نائل آمد.. تاکنون اثری از پیکرش بدست نیامده است.
مقدر شد تا نامش در کنار همرزمانش چون سید ولی جناب، غلامرضا قربانی مطلق، علیرضا مهرآیینه، علیرضا ایراندوست، احمد چراغی و عثمان فرشته، در زمره ستارگان درخشان شهدای گمنام این مرز و بوم ثبت گردد.
