فرازی از وصیتنامه شهید «روحالله طالبی»؛
برایم سیاه نپوشید و گریه نکنید
شهید «روحالله طالبی»، در وصیتنامهاش مینویسد: «از مرگ من نگران نباشید و برایم سیاه نپوشید و گریه نکنید؛ زیرا جارى شدن اشک از چشمان پُر نور شما، موجب خوشحالى و شادى دشمنان اسلام و قرآن خواهد شد ...»
به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید «روحالله طالبی»، دوم دی ماه سال ۱۳۴۳، در روستای قشلاق از توابع شهر آبیک به دنیا آمد، پدرش حمدالله، کشاورز بود و مادرش عذرا نام داشت و تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. این شهید بزرگوار به عنوان سرباز ژاندارمری خدمت میکرد، پنجم مهر ماه سال ۱۳۶۲، در دارساوین سردشت هنگام درگیری با گروههای ضدانقلاب بر اثر اصابت گلوله به سر و شکم، شهید شد و مزار مطهرش در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
متن وصیتنامه شهید روحالله طالبی:
انسان یک روز به دنیا مىآید و روزى هم از دنیا میرود و تنها کردارها و اعمالش بر جاى خواهد ماند؛ پس مرگ سرنوشت مىباشد و چه بهتر انسان در راه مکتب و هدفش کُشته شود. از مرگ من نگران نباشید و برایم سیاه نپوشید و گریه نکنید؛ زیرا جارى شدن اشک از چشمان پُر نور شما، موجب خوشحالى و شادى دشمنان اسلام و قرآن خواهد شد.
مادر عزیزم! مىدانم که از مرگ من نگران خواهى شد؛ اما این را بدان، من به آرزو و هدف خود رسیدم و کسانى که در راه خدا کُشته شوند، زنده هستند و نزد خدا بهرهمند مىشوند. امیدوارم، خدا مرا هم از بندگان شهیدش قرار دهد.
و شما ای برادر و خواهر عزیز! دوست دارم با به جا آوردن نماز و واجبات دینى، ادامهدهنده راه شهیدان باشید که این راه شما موجب تسلى خاطر روح شهیدان خواهد شد؛ زیرا هدف ما حفظ و پایدارى نظام جمهورى اسلامى و برقرارى عدل و عدالت در تمام جهان مىباشد. امیدوارم روزى برسد که ما به این هدف متعالى که با ظهور حجت حق نمایان مى شود، نایل شویم.
