بر سر قبرم کلمه شهید ننویسید

به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید «مجید رازقی»، بیست و چهارم شهریور سال ۱۳۴۰، در شهرستان قزوین به دنیا آمد، پدرش محمدرضا و مادرش خدیجه نام داشت، تا پایان دوره متوسطه درس خواند و دیپلم گرفت. این شهید بزرگوار پاسدار بود، یازدهم مهر ماه سال ۱۳۵۹، با سمت انباردار در سرپل ذهاب توسط نیرو‌های عراقی بر اثر اصابت ترکش خمپاره، شهید شد و مزار مطهرش در امامزاده حسین(ع)، زادگاهش واقع است.

وصیت‌نامه شهید مجید رازقی:

کلاً نه من وصیت کردن بلدم و نه تا به حال توصیه قابل توجهی به کسی نموده‌ام، ولی همین قدر می‌دانم که اگر این وصیت‌نامه برای هیچ کس توصیه نباشد، برای خودم هست. انسان، بودن و شدن است. بودن از آن جهت که دارای سرشت و فطرت خدادادی است و شدن از آن جهت که باید به سوی خدا پرواز کند. این پرواز در مرگ خلاصه نمی‌شود و همین طور در نفس کشیدن انسانی که فقط زنده است، بلکه این پرواز تبلور آن سوخت و قدرتی است که خدا در نهاد انسان‌ها تدارک دیده است. منتهی بعضی از ما به باطل از این سوخت بهره می‌گیریم که - انشاء ا. - خدا همه ما را هدایت کند، هم ما مسلمان‌ها را که از اسلام به دور افتاده‌ایم و هم آنها را که به دلیل دوری از اسلام به کفر گرویده‌اند.

پدر و مادرم حق بزرگی بر گردنم دارند. شاید من نتوانسته باشم حق اولادی را ادا کرده باشم، ولی از تمام کسانی که این وصیت‌نامه را می‌خوانند و یا می‌شنوند، می‌خواهم که ازآنان رضایت بطلبند. خودم فکر می‌کنم که پاسدار خوبی برای اسلام نبوده‌ام، با این حال که امام می‌گوید: اگر سپاه نبود، کشور هم نبود! اگر به دست کفار کشته شدم، بر سر قبرم کلمه شهید ننویسید که من استحقاق شهید شدن در راه خدا را ندارم، ولی از خدا می‌خواهم جان مرا که اهدا می‌کنم، در راه پیروزی اسلام بر مظاهر کفر، بپذیرد.