گفتوگو با جانباز ۷۰ درصد «سید فیض اله حسینی»
در کمین دموکراتها پایم را جا گذاشتم، اما وطنم را نه
«سید فیضاله حسینی»، جانباز ۷۰ درصد دفاع مقدس، از روزهایی میگوید که برای حفظ امنیت مردم به دل خطر زد و در کمینی از پیش طراحیشده، پای خود را از دست داد. اما به گفته خودش، "هر چه بود، ارزشش را داشت... "
به گزارش نوید شاهد کرمانشاه، سید «فیض اله حسینی»، متولد ۱۳۳۷ جانباز ۷۰ درصد هستم. از سال ۱۳۵۹ به خدمت بسیج سپاه بودم. مدتی قصر شیرین بودیم. پس از گذشت زمان، ما را به پایگاه کرم یاران منتقل کردند و خدمت برادران بسیجی بودم.
یک روز شخصی آمد و گزارش داد که آبادی ما هر روز توسط دموکراتها اذیت میشود. گفتیم شب ما نزدیک محله شما میآییم ببینیم چه خبره آن شخص با دموکراتها هماهنگ کرده بود. موقعی که ما رفتیم آنجا، از کنار کامیاران رد شدیم و یک اداره را گرفتیم که لباسهایشان سپاهی بود ولی توی جیبشان هم کارت سپاه و هم کارت دموکرات داشتند. ما نمیدانستیم اینها چه کسانیاند. فرمانده ما آقای صادق زیدی بود که گفت ما نمیدانیم اینها حتماً نیروهای دولت هستند.
ما کاری به آنها نداشتیم و آنها کاری به ما نداشتند. اما وقتی جلوتر رفتیم، به روستایی به اسم الک رسیدیم برایمان تله گذاشته بودند. روزی چهار یا پنج ماشین در آنجا بودند. ما با تویوتا حرکت کردیم که اولین خودروی ما وارد کمین شد. آنجا ما را به رگبار بستند.
در آن رگبار، من همراه چند نفر از شهدا بودم و تعدادی هم مجروح شدند. دشمن نزدیک ما آمد.
یک لحظه دیدم آنها میخواستند نارنجک پرتاب کنند، اما پشیمان شدند. اگر دشمن حمله میکرد، باید پاسخ میدادیم. پای من خرد شده بود.
بعد از آن، بچهها آمدند و ما را به کرمانشاه بردند. یک شب در کرمانشاه بودیم و سپس ما را با هواپیما به تهران منتقل کردند. در تهران در بیمارستان مصطفی خمینی بستری شدم. پای من از بالای زانو قطع شده بود و یکی از اعضای بدنم شکسته و جراحتهای گلوله داشت.
گفت و گوی تصویری را در ادامه ببینید:
انتهای پیام/
