تمام هستی و توان خودش را برای جنگ می‌گذاشت

به گزارش نوید شاهد مازندران، شهید «حسین بابازاده تالار پشتی» سوم بهمن ماه ۱۳۴۸، در شهرستان قائم شهر به دنیا آمد. پدرش مهدی و مادرش ربابه نام داشت. در تاریخ یازدهم بهمن ماه ۱۳۶۵، در منطقه شلمچه بر اثر اصابت جراحات وارده به بدن به شهادت رسید. پیکرش در گلزار شهدای تالار پشت به خاک سپرده شد.

چند خاطره‌ای از شهید «حسین بابازاده تالار پشتی»

داماد و همرزم شهید «عباس محمد زاده» می‌گوید: ایشان به رغم جوان بودنش تحلیل بسیار عالی از وضعیت جنگ، نظام و انقلاب داشت برای پیروزی انقلاب ایشان عزم جزم داشت. تمام هستی و توان خودش را برای جنگ می‌گذاشت حتی زمانی که تحصیلات دوم دبیرستان را در منطقه در حال گذراندن بودیم ایشان می‌گفتند باید تمام مال و فکر و حرکت مان در مسیر کمک به نظام، جبهه و جنگ باشد. اگر تحصیل ما به درد نظام انقلاب نخورد هیچ فایده‌ای ندارد.

مادر شهید از خصلتش می‌گوید: وقتی برایش لباس نو می‌خریدم که در مدرسه بپوشد نمی‌پوشید می‌گفت بچه‌ها لباس‌های شان کهنه است من نمی‌توانم لباس نو بپوشم. به خواهرش در خصوص رعایت حجاب و خواندن نماز سفارش می‌کرد. بسیار معاشرتی و صله رحم بود اوقات فراغتش را به ماهیگیری می‌رفت. بچه‌ها را جمع می‌کرد در مسجد و به ان‌ها قرآن یاد می‌داد و کار کشاورزی می‌کرد.

خواهر شهید از خصوصیاتش می‌گوید: در کودکی مادرم او را به دکتر برد و دکتر کمی با او بدخلقی کرد برای همین همیشه می‌گفت دوست دارم دکتر شوم و به مناطق محروم بروم ان‌ها را مداوا کنم، پولی نگیرم. در رعایت حق الناس بسیار مقید بود. در آن زمان که نیرو‌ها را به جبهه می‌بردند پدرم ناهار یک روز از نیرو‌ها را تقبل کرد و ما به همراه چند همسایه‌ها مرغ‌ها را پاک کردیم و مشغول درست کردن غذا بودیم. کله و بال و جگر مرغ را نگه داشتیم تا برای این خانم‌ها که برای کمک بودند غذا درست کنیم. ایشان وقتی دید این کله و بال را نگهداشتیم بسیار ناراحت شد و گفت این بیت المال است نباید از آن استفاده کنیم.

انتهای پیام/