بعد از شهادتم برایم گریه نکنید
به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید «نورالله احمدی»، یازدهم فروردین سال ۱۳۳۸، در روستای دیکین از توابع شهر قزوین به دنیا آمد، پدرش میرزاقلی، کشاورز بود و مادرش سکینه نام داشت، تا پایان دوره متوسطه در رشته تجربی درس خواند و دیپلم گرفت. این شهید بزرگوار به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت، شانزدهم دی ماه سال ۱۳۵۹، در هویزه به شهادت رسید و اثری از پیکرش به دست نیامد.
وصیت‌نامه شهید مفقودالاثر نورالله احمدی:
به برادران و خواهران بگوئید که نماز‌های قضای مرا بجا آورند؛ و مقداری از پولم را بدهید تا یک ماه از ماه رمضان را برایم روزه بگیرید، چون من نتوانستم در مدت عمرم دینم را نسبت به خدا ادا کنم. به تمام دوستان و آشنایانم تبریک بگوئید به مادرم که برایم زحمت زیاد کشیده است سلام برسانید و بگویید که هیچ شیون و گریه نکند.
به خواهرانم بگویید بعد از شهادتم برایم گریه نکنند و به برادرانم بگویید برایم مجلس قرائت قرآن کریم تشکیل بدهند. آرزویم شهادت در راه خدا و شعارم لااله الا الله است و عفو گناهان از خداوند بزرگ و رضایت والدین و اطاعت از فرمان خداوند و فرستادگانش می‌باشد.
ضمناً به برادرانم بگوئید که من یک حلقه فیلم عکس گرفته‌ام آنرا ظاهر کنند و برای خودشان به عنوان یادگاری نگهدارند تا همیشه مرا بیاد آورند دیگر عرضی ندارم.
