نامه‌ای از شهید به خانواده‌اش
به گزارش نوید شاهد هرمزگان، شهید «محمد دادیان» سوم دی ماه 1346، در شهرستان بندرلنگه چشم به جهان گشود. پدرش حسين، كارگر بود و مادرش هاجر نام داشت. تا دوم راهنمايی درس خواند. به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور يافت. بيست و هشتم تير ماه 1367، در سومار بر اثر اصابت سهوی گلوله به گردن، شهيد شد. پيكر او را در زادگاهش به خاک سپردند.
بسم‌الله الرحمن الرحیم
خدمت پدر و مادر عزیز و برادر مهربانم، سلام
پس از عرض سلام، از درگاه خداوند بزرگ سلامتی و عافیت شما را خواستارم. امیدوارم که حال همگی شما عزیزان خوب باشد و همیشه مانند گل‌های بهاری، شاد و خرم بمانید.
برادر جان، اگر جویای حال من، سرباز وظیفه محمد دادیان هستید، به لطف خدا سلامتم و هیچ جای نگرانی نیست، جز دوری شما که امیدوارم به زودی دیداری تازه کنیم.
برادر عزیز، ما را از محل قبلی تقسیم کردند و اکنون در گروهان یکم هستم. شرایط اینجا نسبت به قبل بهتر است؛ فقط شب‌ها چهار ساعت نگهبانی داریم و روزها کاری برای انجام دادن نیست. از همه‌چیز دور هستیم، اما نگران نباشید، دوستان خوبی در کنارم هستند. چند نفر از بچه‌های کهنوج هم اینجا آشنا در آمدند و خالو مشهدی درویش را می‌شناسند. آن‌ها پهلوی من هستند و به لطف خدا راحت هستم، پس هیچ دلواپسی نداشته باشید.
احتمال دارد که در تاریخ آذر ماه سال 1366 به مرخصی بیایم.
از طرف من به خالو احمد، درویش روسی، مادر عزیز و پدر گرامی سلام برسان. به بچه‌ها؛ فاطمه، علی، زینب، مهدی، رقیه و عباس سلام فراوان برسان. همچنین به خواهرم فاطمه، عبدالله و بچه‌هایشان سلام برسان. به خواهرم سکینه، شنبه و فرزندانشان نیز سلام مرا برسان.
به خاله مشهدی بلقیس، خانواده علی بشکردی و هدایت نیز سلام گرم مرا برسانید.
با آرزوی دیدار زود هنگام، محمد دادیان
