شهید حسین آشتیانی؛

پاسداری از اسلام تا پرواز در جزیره مجنون

شنبه, ۲۵ اسفند ۱۴۰۳ ساعت ۱۲:۱۲
شهید حسین آشتیانی، فرزند دیار اراک، با عشق به اسلام و انقلاب، در مسیر پاسداری از ارزش‌های دینی و میهنی گام نهاد. او که از نوجوانی در راه نهضت اسلامی حضور داشت، پس از عضویت در سپاه پاسداران، راهی جبهه‌های نبرد شد و سرانجام در عملیات خیبر، در جزیره مجنون به شهادت رسید. وصیت‌نامه‌اش سندی از ایمان، ولایتمداری و آرمان‌خواهی‌اش است که برای همیشه جاودان خواهد ماند.

به گزارش نوید شاهد استان مرکزی، حسین آشتیانی در پانزدهم خردادماه ۱۳۴۱ در اراک و در خانواده‌ای مذهبی به دنیا آمد. او در رشته‌ی اقتصاد دیپلم گرفت تا علم خود را با عمل همراه سازد و در راه خدمت به خلق خدا و اسلام عزیز گام بردارد. دوران نوجوانی و جوانی‌اش را در خیابان شهدا گذراند و با وجود سن کم، در راهپیمایی‌ها و تظاهرات ضد حکومت ستم‌شاهی شرکت کرد و سهم کوچکی در این پیروزی بزرگ داشت.

پس از پیروزی انقلاب و با تأسیس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، به عضویت این نهاد درآمد تا از میهن اسلامی و دین خود با تمام وجود دفاع کند. زمانی که وقت ازدواجش فرا رسید، با یکی از آشنایان ازدواج کرد تا سنت حسنه‌ی پیامبر (ص) را به جا آورد و همسری همراه و همدل داشته باشد که در سختی‌ها و خوشی‌های زندگی در کنار او آرامش یابد.

حسین هفت ماه در جبهه حضور داشت تا اینکه در یازدهم اسفندماه ۱۳۶۲، در منطقه‌ی عملیاتی خیبر و در جزیره‌ی مجنون عراق به شهادت رسید. پیکر مطهرش سال‌ها در منطقه‌ی عملیاتی مفقود بود و پس از شناسایی، توسط گروه‌های تفحص، آثار باقی‌مانده از پیکرش در گلزار شهدای شهر اراک به خاک سپرده شد تا محلی برای زیارت عاشقان شهادت باشد.

پاسداری از اسلام تا پرواز در جزیره مجنون

وصیت‌نامه‌ی شهید حسین آشتیانی

﴿قُلْ إِنَّ صَلاَتِي وَ نُسُکِي وَ مَحْيَايَ وَ مَمَاتِي لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ﴾
(بگو: نماز من، عبادات من، زندگی و مرگ من، همه برای خداوند، پروردگار جهانیان است.) (سوره‌ی انعام، آیه ۱۶۲)

أَشـْهـَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحـْدَهُ لَا شـَرِيـكَ لَهُ. هُوَ الحَیُّ القَیُّوم وَ هُوَ عَلی کُلِ شَیٍ قَدیرٍ.

شهادت می‌دهم که تمامی عالم هستی، آسمان‌ها و زمین و هر آنچه در آن‌هاست، مخلوق خالق یکتا و بی‌همتا، خداوند عزّوجل، رب‌العالمین است. هیچ برگی از درختی نمی‌افتد مگر به اراده‌ی او، و او بر همه‌چیز تسلط دارد و بر نهان و آشکار مخلوقات آگاه است.

اَشهدُ أنَّ محمّداً رسولُ الله

شهادت می‌دهم که محمد (ص) بنده و رسول خدا و خاتم پیامبران است.

اشْهَدُ انَّ عَلِیّاً وَلِیُّ اللّهِ

شهادت می‌دهم که امیرالمؤمنین علی (ع) و یازده فرزند از نسل او، معصوم و امام امت مسلمانان هستند. همچنین شهادت می‌دهم بر معصومیت و مظلومیت حضرت فاطمه (س)، دختر بزرگوار پیامبر اسلام (ص). امامانم عبارتند از:

حضرت علی (ع)، امام حسن (ع)، امام حسین (ع)، امام زین‌العابدین (ع)، امام محمدباقر (ع)، امام جعفرصادق (ع)، امام موسی کاظم (ع)، امام علی‌بن موسی‌الرضا (ع)، امام محمدتقی (ع)، امام علی‌نقی (ع)، امام حسن عسکری (ع) و امام مهدی (عج).

شهادت می‌دهم که امام مهدی (عج) بنا بر مصلحت الهی در غیبت به سر می‌برد و روزی با امر الهی ظهور خواهد کرد تا حکومت عدل اسلامی را در جهان مستقر سازد و انتقام خون اباعبدالله الحسین (ع) و تمام مظلومانی را که به دست ظالمان به شهادت رسیده‌اند، بگیرد.

شهادت می‌دهم که قیامت، بهشت و جهنم حق است و خداوند متعال عادل است. همچنین شهادت می‌دهم که انقلاب اسلامی ایران، انقلابی الهی است و امام خمینی (ره)، نایب امام زمان (عج) و رهبری الهی است. این انقلاب، ان‌شاءالله به قیام نهایی حضرت مهدی (عج) متصل خواهد شد.

اینجانب حسین آشتیانی، فرزند تقی، متولد ۱۳۴۱، مسلمان و شیعه، و ان‌شاءالله پاسدار انقلاب اسلامی، با آگاهی کامل و اعتقاد قلبی، مسیر خود را آزادانه و آگاهانه انتخاب کردم.

دوست داشتم بیشتر بنویسم، اما مجال نیست و ممکن است امشب عملیات داشته باشیم.

امت حزب‌الله، شهیدپرور، پدر و مادرم!
من به جبهه رفتم برای رضای خدا، برای یاری اسلام، و برای اطاعت از فرمان امام عزیزمان. رفتم تا قلب سیاه خود را با انوار مقدس جبهه صیقل دهم. رفتم تا به امام حسین (ع) بگویم: «ای حسین (ع)، کاش ما در کربلا بودیم و نمی‌گذاشتیم حلقوم کودک شش‌ماهه‌ات با تیر سه‌شعبه دریده شود!»

ما مسلمانان و شیعیان، عزت داریم، شرف داریم، دین و احکام مقدس داریم و می‌توانیم خود را اداره کنیم. ما نیازی به آمریکا و شوروی نداریم. قیام کردیم تا پس از ۱۴۰۰ سال، دین و آیین پیامبر (ص) را زنده کنیم.

پدر و مادر عزیزم!
توصیه‌ی من به شما این است که شهدا را مرده مپندارید. به یاد ده‌ها هزار خانواده‌ی شهید این سرزمین بیفتید. به یاد سرور شهیدان، امام حسین (ع)، و مادر داغ‌دیده‌ی همه‌ی شهدا، حضرت زینب (س) باشید و صبر کنید. خوشحال باشید که در راه خدا، هدیه‌ای بس ناچیز تقدیم کردید و در روز قیامت، مدال پرافتخار «خانواده‌ی شهید» را بر گردن خواهید داشت.

مرا ببخشید و حلال کنید که نتوانستم زحمات طاقت‌فرسای شما را جبران کنم.

همسر عزیزم!
از تو تشکر می‌کنم که دوری‌هایم را تحمل کردی. ان‌شاءالله اجرت را از خداوند متعال بگیری. تو را به خدا می‌سپارم و امیدوارم مرا ببخشی و صبور باشی.

برادرم!
ان‌شاءالله همیشه به یاد راهی که من رفتم باشی. با همت، اخلاص و فداکاری، در راه اسلام و ادامه‌ی مسیر شهیدان گام برداری و سربازی شایسته برای امام زمان (عج) باشی.

خواهرانم!
توصیه‌ی من به شما، صبر، حجاب، عفت و تربیت فرزندانی صالح است. فرزندانتان را سرباز امام زمان (عج) پرورش دهید، چرا که اسلام به پاسدارانی شایسته نیاز دارد.

از تمامی اقوام، خویشان، دوستان و آشنایان طلب حلالیت دارم. امیدوارم همه‌ی شما بتوانید دین خود را به اسلام، انقلاب، امام (ره) و شهدا ادا کنید.

والسلام علیکم و رحمه‌الله و برکاته

 

منبع: اداره هنری، اسناد و انتشارات بنیاد شهید و امور ایثارگران استان مرکزی

برچسب ها
استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده