ماجرای بازگشت حاج احمد متوسلیان از سوریه برای کسب تکلیف از امام (ره)
به گزارش نوید شاهد به نقل از دفاع‌پرس، سردار جاویدالأثر حاج احمد متوسلیان اواخر خرداد سال 1361، پس از فتح خرمشهر و تثبیت مواضع رزمندگان اسلام در آنجا، همراه با هیأت عالی رتبه سیاسی و نظامی جمهوری اسلامی ایران و همچین جمعی از رزمندگان تیپ 27 محمدرسول‌الله (ص) سپاه و تیپ ۵۸ تکاور ذوالفقار ارتش، به سوریه و لبنان سفر کرد تا راه‌های کمک به مردم مظلوم و بی‌دفاع لبنان و نیز مقابله با رژیم‌صهیونیستی را بررسی کند؛ بنابراین به او مأموریت داده شد تا شناسایی دقیقی از مناطق شیعه‌نشین جنوب بیروت به‌عمل آورد.
حاج احمد متوسلیان پس از انجام مأموریت خود، 42 سال قبل در چنین روزی یعنی سوم تیر سال 1361 از دمشق به تهران بازگشت تا از امام خمینی (ره) درباره نتایج مأموریت خود کسب تکلیف کند؛ بنابراین پس از اینکه وی خدمت امام (ره) رسید، ایشان آن جمله معروف «راه قدس از کربلا می‌گذرد» را فرمودند؛ چراکه کشاندن نیرو‌ها از جبهه جنگ با صدام، به‌سوی لبنان و سوریه، اگرچه آنجا هم برای مقابله با اسرائیل به نیرو نیاز بود؛ ولی ما باید اول تکلیف رژیم تجاوزگر بعث عراق را روشن می‌کردیم.
سرلشکر «محمد باقری» رئیس ستاد کل نیروهای مسلح که با حاج احمد متوسلیان منطقه «جبل الشیخ» واقع در مرز لبنان و سوریه و اطراف آن را برای درگیری با ارتش اسرائیل بررسی کرده بودند، گفته است: «در لبنان چند روزی با حاج احمد متوسلیان منطقه جبل الشیخ و اطراف بیروت را شناسایی کردیم و به این نتیجه رسیدیم که با به‌کارگیری ده-دوازده گردان نیرو و یک سری کار‌های دیگر، شاید بتوانیم سه هزار اسرائیلی را اسیر بگیریم؛ چرا که اسرائیلی‌ها ناشیانه‌ترین جنگ را کرده بودند و در منطقه گسترش بسیار نامناسبی داشتند؛ طوری که به راحتی می‌شد به آن‌ها زد.
بعد که با سوریه‌ای‌ها در این‌باره بحث کردیم، دیدیم این‌ها اصلاً اهل این حرف‌ها نیستند؛ یعنی می‌خواهند آن وضعیت آتش‌بس [شکننده موجود] را کش بدهند؛ وقتی در [دمشق] با آقای دکتر ولایتی وزیر خارجه وقت کشور مان صحبت کردم، ایشان پرسید: نظرت چیست؟ من گفتم: این سوریه‌ای‌هایی که من می‌بینم، هیچ‌کدام اهل جنگ نیستند؛ ایشان گفتند: بلاخره جنگ در اینجا مشکلات دارد. بدبین نباشید.
این حرف‌ها به حضرت امام (ره) منتقل شد که جنگ در آنجا به این سادگی شروع خواهد شد و اگر هم بشود، شاید نتوان به راحتی آزاد شد؛ یعنی در آنجا ما درگیر صحنه‌ای می‌شویم که تیپ 27 محمد رسول الله (ص) را برده بودیم، بعد باید یگان‌های دیگران را هم به آنجا ببریم و جنگ آنجا طولانی میشود، اینجا [در ایران] هم که هنوز جنگ با صدام تمام نشده، در این‌صورت قوای ما تجزیه می‌شدند... در عمل آن‌چه اتفاق افتاده بود، ما را متوجه «قدس» می‌کرد، بدون اینکه کربلا را حل کرده باشیم.
این فرمایش امام که فرمودند: «راه قدس از کربلا می‌گذرد»، جهت‌گیری حرکت ما را روشن کرد و در پی آن، ما سریع نیرو‌ها را جمع‌آوری کرده و به ایران آمدیم و تنها بخشی از نیرو‌ها آنجا ماندند تا اینکه کار‌های دیگری بکنند و دیگر ما عمده قوای‌مان را روی عراق گذاشتیم.»
انتهای پیام/ ر
