تبلیغ دینی در برنامه هفتم پیشرفت
نوید شاهد: تبلیغ دینی در برنامه هفتم پیشرفت، عنوان مقاله‌ای است که توسط «سید محمدکاظم رجائی» و «امان‌الله فصیحی» نوشته، به همایش ملی فرهنگ و برنامه هفتم توسعه ارسال و در کتابچه چکیده مقالات این همایش منتشر شده است.
در چکیده این مقاله آمده است: «در ادبیات دینی و کلام بزرگان، جوهر و اساس تبلیغ دینی تبیین، رساندن پیام دین به قلب انسان‌ها، ایجاد انگیزه دینداری در افراد و ساختن جامعه اسلامی است. تبلیغ در منظومه فکری اسلامی تفاهم و شکل دادن یک جهان معنایی مشترک است. اثر این تفاهم نیز به حرکت درآوردن ذهن و جسم و ورود مسئولانه عموم مردم به معروف و خیر، یعنی دین، است.
آحاد مردم و همه نهادها در تبلیغ و گسترش دین مسئولیت دارند. با وجود این، تبلیغ نیز خارج از قلمرو تقسیم کار و حرفه‌ای شدن فعالیت‌ها نیست. در جهان اسلام، آشناترین نهاد به دین و نزدیک‌ترین افراد به ولی فقیه در تبلیغ و اقامه دین نهاد حوزه و اندیشمندان آن هستند. از این رو، آنان در تبلیغ دینی، تبیین، رساندن پیام دین به قلب انسان‌ها و ایجاد انگیزه دینداری در افراد و جامعه نقش محوری دارند. ضروری است حوزه‌های علمیه خود را به جدیدترین ابزارهای تبلیغی مجهز کنند و به صورت تخصصی عرصه‌های مختلف تبلیغ دینی را فرا گیرند و برای تبلیغ کارآمد در عرصه ملی و جهانی برنامه‌ریزی کنند.
طبیعی است که این امر در جهان کنونی با موانع بسیار مواجه است، در نتیجه دولت اسلامی، یعنی دولت اقامه دین- به عنوان مهم‌ترین وظیفه- مکلف به فراهم سازی زیرساخت‌ها و یاری رسانی به مردان میدان جهاد تبیین و تبلیغ است. سایر نهادها، سازمان‌ها، گروه‌های مردمی و افراد نیز باید نقش محوری روحانیت را مورد توجه قرار دهند و با هماهنگی و یاری رسانی به آنها، به‌ویژه از طریق شبکه مساجد، به گفتمان‌سازی و جریان‌سازی و تبلیغ دین بپردازند.
این مقاله، پس از تبیین مبانی، اصول، شاخص‌ها و چرخش‌های تحول آفرین، پنج چالش وضعیت تبلیغ دینی را مورد بررسی قرار داده که برجسته‌ترین آن ابتنای برنامه‌های پنج ساله و سند بودجه کشور بر نظریه توسعه و عدم ابتنای بر نظریه پیشرفت است. مهم‌ترین راهبرد تحول در الگوی برنامه‌ریزی از توسعه به پیشرفت و تنظیم سند بودجه بر پایه تعریف دولت اسلامی و وظایف این دولت است.»
