وصیت‌نامه شهید «سیدحبیب موسوی»
شهید موسوی در قسمتی از وصیت‌نامه خود نوشته است: «وصيتی که به برادران سپاه دارم اين است که نماز جماعت را ترک نکنند و شب‌های جمعه دعای کميل را بخوانيد. ديگر اينکه خيلی بيدار و هوشيار باشيد مبادا که ضد انقلاب نفوذ کند و به اسلام ضربه بزند.»

نوید شاهد: شهید «سیدحبیب موسوی» فرزند «سیدگلابی»، 20 فروردین 1340 در مرودشتِ فارس دیده به جهان گشود. این شهید والامقام 15 شهریور 1365 در جزیره مجنون به فیض شهادت نائل آمد. بخش‌هایی از وصیت‌نامه شهید را به بهانه سالگردش می‌خوانیم.

شهید حبیب موسوی

«فان العزه لله جميعاً» همانا عزت و پيروزی همه در نزد خداست.

درود و سلام به امام امت خمينی بت‌شکن که ما را از سياه چال‌ها بيرون آورد و به سوی آزادی روانه کرد تا بتوانيم آزادانه زندگی کنيم و راه اسلام و قرآن را ادامه دهيم. درود فراوان به شهيدان زنده و جاويد، از سالار شهيدان حسين‌بن‌علي(ع)، تمام شهدای صدر اسلام و شهدای انقلاب. درود و سلام بر روحانيت هميشه بيدار در صحنه انقلاب و درود بر تمام رزمندگان اسلام.

درود و سلام بر آن پدر و مادر گرامی و بزرگوارم که يک لقمه نان پاک به من دادند و مرا در راه اسلام بزرگ و تربيت کردند.

پدر جان اين راهی را که بنده انتخاب کردم راهی است حسين(ع) و يارانش انتخاب کردند، اينکه دارم روانه جبهه می‌شوم افتخاری است که نصيب من شده و با قلبی سرشار از ايمان و ذوق روانه می‌شوم که هرچه زودتر صداميان زمان را نابود و با خاک يکسان کنيم.

وصيتی که به برادران سپاه دارم اين است که نماز جماعت را ترک نکنند و شب‌های جمعه دعای کميل را بخوانيد. ديگر اينکه خيلی بيدار و هوشيار باشيد مبادا که ضد انقلاب نفوذ کند و به اسلام ضربه بزند.

پدرجان! من خود می‌دانم که شما فردی مکتبی و مذهبی بوديد و افتخار کن که فرزندت به جبهه نبرد حق علیه باطل روانه شده است. آن‌چنان سعادتی ندارم که شهيد بشوم و انشاءالله اگر شهادت نصيب بنده گرديد افتخار کن و هيچ‌گونه ناراحت نباش زیرا «انا لله و انا اليه راجعون» يعنی ما از آنِ خدایيم و بازگشت همه ما به سوی اوست.

خدای نکرده گريه نکنی که خوانين منطقه خوشحال شوند و تنها خواهشی که از تو دارم سر قبرم نوحه بخوان و مردم را دلداری بده و آنها را به راه اسلام هدايت بفرما.

مادر عزيزم! اميدوارم که برای بنده هيچ گريه نکنی و ناراحت نباشي.

ای برادران عزيزم! سنگرم را خالی نگذاريد، اسلحه مرا به دوش بگيريد و مردانه بجنگيد.

ای خواهران عزيزم! همچون زينب(س) راهم را ادامه بدهيد و برای بنده گريه نکنيد.

تو اي همسر با تقوایم! اگر فرزندی داشتیم و پسر بود اسم او را سيدحبيب و اگر دختر بود اسمش را فاطمه بگذاريد. همچون ياران حسين(ع) راهم را ادامه بدهند و آنها را در راه اسلام تربيت کن. والسلام عليکم و رحمت الله و برکاته

در آخر برایم طلب مغفرت و آمرزش بکنيد که گناهان بنده را خداوند ببخشد.

شهيد قلب تاريخ است

 

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده