آرزوی من سهیم شدن در اجر شهداست

به گزارش نوید شاهد سیستان و بلوچستان، شهید «موسی خلیلی» سوم بهمن 1343 در روستای دولت آباد پای به عرصه گیتی نهاد، پدرش«محمد» فردی کشاورز و زحمت‌کش بود، تحصیلاتش را تا مقطع راهنمایی ادامه داد سپس عازم خدمت وظیفه شد و سرانجام 15 بهمن 1365 در خوزستان بر اثر اصابت ترکش به درجه شهادت نائل آمد.

خواهر شهید «موسی خلیلی»: قبل از انقلاب همراه با جوانان به مسجد روستا می‌رفت و اعلامیه‌های امام خمینی (ره) را بخش می‌کرد. 1363 به جبهه اعزام شد، علاقه‌ی زیادی به شهادت داشت و نگاهش به شهید و شهادت نگاهی عرفانی بود و باعث افتخار من است که بردارم به عنوان یک فرد مسلمان در راه دفاع از میهن به درجه شهادت رسیده است.

یکی از خاطرات خوبی که از شهید دارم این است یک شب زمستانی و بسیار سرد بود، صدایی از داخل اتاق شنیدم و با تعجب به دنبال صدا رفتم که شهید را دیدم که با وجود سرما در حال نماز نخواندن و سجده است. آرزوی من این است که بتوانم در اجر و پاداشت شهدا سهیم باشم.

رفتار برادرم بسیار خوب بود، برای کمک به پدرم تراکتور می‌راند و تمام زمین‌های زراعی را شخم می‌زد، نمی‌گذاشت پدرم کار سنگین انجام دهد، تمام کارا را خود انجام می‌داد.

بسیار مهربان و دلسوز بود، اگر کسی در روستا کمک می‌خواست به سراغ «موسی» می‌آمد، این حسن اخلاقش او را در میان دوستان و آشنایان الگو قرار داده بود.

هر موقع از جبهه می‌آمد برایم هدیه می‌آورد و مرا تشویق به درس خواندن می‌کرد، بسیار خوش‌حال بود که من درس می‌خوانم. زیرا درسش را برای کمک به پدرم ترک کرده بود.

در مراسم عزاداری امام حسین (علیه السلام) شرکت می‌کرد و همه مردم روستا را دعوت به شرکت در مراسم می‌کرد. و مردم تحت تاثیر اخلاق و منش او بودند.

آخرین دیدارمان نیز سه ماه قبل از شهادتش بود «موسی» در این دیدار به من گفت: توصیه من به شما این است که حافظ دین اسلام و ادامه دهنده را ولایت باشید. ما خون خود را برای حفظ حجاب شما تقدیم کرده‌ایم.

در آخرین نامه‌اش نیز از ما خواست تا برای شهادتش دعا کنیم و پس از دو سال حضور در جبهه بر اثر اصابت ترکش به درجه شهادت نائل آمد. مراسم خاکسپاری شهید نیز بسیار باشکوه و با حضور تمام مردم برگزار شد، این آخرین تصویری است که در ذهنم نقش بسته.

روحش شاد و یادش گرامی باد.

انتهای پیام/