قول و قرارهای شهیدان با مادران و همسرانشان
به گزارش نوید شاهد، سالروز شهادت حضرت ام‌البنین (س) که به عنوان روز تکریم مادران و همسران شهدا نامگذاری شده است. این مناسبت، بهانه‌ای شد تا سراغ وصیت‌نامه شهدا برویم و سفارش چند شهید به مادران و همسرانشان را بازخوانی کنیم.
شهيد «غلامرضا صالحي»: همسرم در هدایت فرزندانم بکوش!
فرزندانم به چشمان مادرتان نگاه می‌كنم، مادر خوبي داريد؛ بزرگ است بزرگ، فرزندانم! مريم، مرضيه، هاجر، عليرضا! در اين لحظات آخر، صورتتان را مي‌بوسم، به شما سفارش مي كنم كه با مادرتان مهربان باشيد. ان‌شا‌الله كه باعث افتخار اسلام و قرآن و آبروي پدر و مادرتان در دنيا و آخرت باشيد. براي شما آرزوي سعادت و خوشبختي مي‌كنم و هميشه دوستدار شما عزيزان هستم. همسر عزيزم، برايت از خدا آرزوي توفيق و خوشبختي در دنيا و آخرت دارم. از اينكه براي مدتي كوتاه در كنار هم بوديم و با خوب و بد ساختيم، خوشحالم. ولی شادي و خرسندي ابدي وقتي است كه در بهشت برين و جهان ابدي در قرب الهي منزل كنيم. در غياب من به مسئوليت خود، تربيت و هدايت فرزندانمان بكوش و آنان را به نحوي تربيت كن و تحويل جامعه بده كه احكام و دستورات اسلام و قرآن بيان مي‌كند.
شهيد «ناصر ذاكري»: مادر، در عزای من باوقار باش!
مادر شيرت را حلالم كرده و در عزاي من خود را سنگين و باوقار نشان بده. نگذار شيطان فرصت جلوه گري پيدا كند و از مردم و مهمانان عزيز من به خوبي پذيرايي كنيد و از طرف من از آنها حلاليت بطلبيد. در ضمن مادر عزيزم درباره وسايل هر طور شما صلاح مي‌دانيد عمل نماييد انشا الله فقيران را از ياد نبرده و به فكر آنان باشيد به اميد ديدار در بهشت.
شهيد «علي قوچاني»: مادر، خیلی دوستت داشتم!
مادر عزيزم! امانتي كه به شما داده شده بود، به صاحب اصلي آن بازگردانيده شد، كسي كه چيزي را امانت مي‌گيرد موقع پس دادن هيچ گاه ناراحت نمي‌شود. مادرم! من شما را خيلي دوست داشتم، همچنين پدر، همسر، خواهر و برادرانم، شما تنها كساني بوديد كه به آنها علاقه داشتم. ولي مادر جان من خدا را بيشتر از شما دوست دارم، و براي همين است كه قريب 6 سال از شما جدا شده‌ام. هر موقع كه دلتان گرفت، براي سرور همه ما اباعبدالله الحسين (ع) گريه كنيد، مطلب در مورد همسرم است. او را در تصميم گيري آزاد بگذاريد، بگذاريد راه جديد خود را انتخاب كند، اگر فرزندم به دنيا آمد و پسر بود، كاري كنيد كه وقتي بزرگ شد ادامه دهنده راه من باشد و اسمش را حسين بگذاريد.
شهید «رمضانعلی عبدی»: پیرو امام امت باشید!
خواهران مسلمان به سخنان امام امت گوش دهيد. چون هر يك كلمه‌اش درسي است براي من و شما.....
همسرم! تمام انسان ها رفتني هستند، تمام انسان‌ها چه خوب و چه بد، چه ضعيف و چه غني، با هر وضعيتي كه هستند. در اين راه، عده اي با عزت و سر ننهادن به غير خدا زندگي مي‌كنند و بعضي براي زندگي خود بنده غير خدا مي شوند و از خود هيچ عزت و سرافرازي ندارند. ولي دسته اول چون راه خدا را مي‌روند، همواره با مشكلاتي روبرو مي شوند، بعضي اوقات انسان خود را در راهي مي‌بيند كه در آن راه يا بايد كشته شدن در راه خدا را انتخاب كند يا سر تعظيم در برابر غير خدا فرود آورد، مردان خدا اولين راه را انتخاب مي‌كنند.
شهيد «عليرضا وهاب»: مادرم به یاد حسین(ع) برایم گریه کن!
مادرم آن چنان باش كه فرداي قيامت افتخار همنشيني با حضرت زهرا (س) را داشته باشي. مادرجان! اگر وصيتنامه مرا برايت خواندند و يا اگر خبري ازمن شد، گريه نكن چون در آن دنيا بايد جواب بدهي. هروقت خواستي به ياد من ناراحت شوي و گريه كني به ياد حسين (ع) و علي اكبر (ع) بيفت و براي آنها گريه كن اكنون كه زمينه امتحان الهي فراهم آمده و حجت خدا بر ما تمام شده امامي بر ما فرستاده كه رهبري انقلاب خونبارمان را مي‌كند، پس به فرمان رهبر لبيك گفته، براي نبرد خون بر شمشير مي‌روم تا با خون، شمشير خصم را بشكنم و مي‌روم تا اگر خدا خواست به حسين مظلوم شكايت ببرم.
