شهادت سرآغاز پایندگی است
به گزارش نوید شاهد، شهید«رضا جمالی» فرزند«حسن»، 1 آذرماه 1339 در بند دیلمِ بوشهر دیده به جهان گشود. این شهید والامقام، 30 شهریورماه 1360 به فیض شهادت نائل آمد. بخشهایی از وصیتنامه شهید جمالی را میخوانیم.
بسم رب الشهداء والصديقين
شهادت، سرآغاز پايندگی است نترسم ز مرگی كه خود زندگی است
وَاقْتُلُوهُمْ حَيْثُ ثَقِفْتُمُوهُمْ وَأَخْرِجُوهُمْ مِنْ حَيْثُ أَخْرَجُوكُمْ ۚ وَالْفِتْنَةُ أَشَدُّ مِنَ الْقَتْلِ ۚ وَلَا تُقَاتِلُوهُمْ عِنْدَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ حَتَّىٰ يُقَاتِلُوكُمْ فِيهِ ۖ فَإِنْ قَاتَلُوكُمْ فَاقْتُلُوهُمْ ۗ كَذَٰلِكَ جَزَاءُ الْكَافِرِينَ(سوره بقره، آیه 91)
كارزار كنيد با دشمنان خدا و ايشان را بكشيد و به قتل برسانيد، و همينطوری كه شما را از خانه و شهر و ديارتان آواره كردند، ايشان را از خانههايشان برانيد حتی اگر در مسجدالحرام با شما به جنگ برخيزند، ايشان را به قتل برسانيد.
من از سپاه پاسدارن انقلاب اسلامی بيرون نمیروم، ولو در هر سپاهی كه باشد و در هر مكانی كه باشد. من از سپاه پاسداران بيرون نمیروم مگرسپاه مرا بيرون كند. دست از اسلام نمیكشم و به هيچ راهی نخواهم رفت، مگر اينكه خدا مرا قبول نداشته باشد يا اينكه بدنم را پاره پاره كنند. از هيچ حزبی پيروی نمیكنم، جز حزبالله و هيچ رهبری را در جهان قبول ندرام جز روح الله.
به نام خداوند شهيدان و درهم كوبنده ستمگران جهانخواران، مستكبران و بيگانگان.
با عرض سلام به ساحت مقدس ولیعصر امام زمان روحی و ارواح العلمين له الفدا، درود بر منجی بشريت و انسانيت امام خمينی كه ابراهيموار و محمد(ص) گونه و با ياری مردم مسلمان برعليه طاغوت زمان قيام كرد و بتی از بتهای اين زمان را در هم كوبيد و اسم مرگ بر امپرياليسم جهانی را بر زبان هر فرد مسلمان چه كوچک و چه بزرگ نهاد و درود بر شهيدان راه اسلام كه با خون خود اين انقلاب خونين دشت كربلای ايران را آبياری نمودند. درود بر مادران مسلمانی كه سالهای سال زحمت و رنج بیخوابی به سر بردند و چنين فرزندانی را در دامن خود پرورش دادند تا چنين روزی با ياری قرآن به سوی الله بشتابند و گروه گروه به جندالله بپيوندند.
اي مادران! ماها كه فرزندان شما هستيم، امانتهايی هستيم از خدا پيش شما، خدا غير از نعمتهای ديگر، اين نعمت و امانت پر ارزش به شما داد و در چنين روزی آنها را از شما خواست و بايد شما هيچ ناراحتی نداشته باشيد. با قلبی پاک از مردم و برادران پاسدار عزيز خود، از مادران و مادر خود، پدران و پدرخود خواهش دارم كه برای شهيد عزاداری نكنند و جامه سياه به تن نكنند.
مادرم! براي من اگر چنانچه كشته شدم بهر من نه عزاداری کن و نه جامه سياه به تن.