شهیدی که در اولین روز ماه خون و شمشیر آسمانی شد
به گزارش نوید شاهد، شهيد «فریدون علیپور» فرزند «جانبابا»، 15 خردادماه 1333 در يک خانواده مذهبی و متدين در کوارِ استان فارس ديده به جهان گشود. با توجه به شرايط بسیار سخت زندگی در آن دوران و نبود امکانات جهت تحصیل، دو سال به مکتب رفت و سپس برای گذران زندگی به کار در کوره آجرفشان مشغول شد. روحيه و وجود اين بزرگ آن چنان الهی بود که صحبت ديگر دوستانش در کوره هنگام کار کردن درباره جبهه و شهادت تاثیر بسیاری بر او میگذاشت. این صحبتها چنان او را هوايی کرده بود که خدمت و شهادت در راه حق مانند خون در رگهايش شده بود. بعد از چند روز، دلِ ماندن و کارکردن را نداشت، کوره را رها کرد و به همسرش گفت، من بايد برای ياری امام و ادامه دادن راه شهدا به جبهه بروم. فرزندانمان را اول دست خدا و بعد دست شما میسپارم، به امید خدا تا 20 روز دیگر برمیگردم.
شهید علیپور در جبهه بسیار فعال بود و از هیچ خدمتی برای رضای خدا فروگذار نمیکرد. زمان حمله دشمنان، به دفاع همه جانبه از اسلام میپرداخت و در غير زمان حمله، در نقش تدارکات پشت خط، به ديگر رزمندهها خدمت میکرد. به خاطر ايثار و از خود گذشتگی که داشت آخرين کسی بوده که غذا میخورد و میگفت: «اگر غذا به خودم نرسد طوری نيست، اول بايد ديگر برادران رزمنده غذا بخورند.»
این شهید والامقام به واسطه عشق الهی و نابش، پس از رشادتهای بسیار، 8 آبانماه 1360 که مصادف با اول محرم آن سال بود، در منطقه عملیاتی بازیدراز بر اثر اثابت ترکش به فیض شهادت نائل آمد و به امام حسین(ع) و یارانش پیوست. سفر 20 روزهای که معين کرد به پایان رسیده بود و به جای ديدار با خانواده از جبهه، به سوی ديدار با معبودش شتافت. پیکر پاک و مطهرش نیز در آرامگاه روستای طسوج آرام گرفت.
«روحش شاد و راهش پررهرو باد.»