با وجود سن کم به فکر مستمندان بود
به گزارش نوید شاهد، شهید «ابوالفضل طیبی» فرزند محمدعلی، 14 فروردین‌ماه 1344 در بیرجند دیده به جهان گشود. در خانواده‌ای ساده و بی‌ریا بزرگ شد، همراه پدرش در مسجد جامع علوی به نماز جماعت می‌رفت و خیلی سریع مورد علاقه نماز گزاران مسجد قرار گرفت. کمی بزرگتر که شد، وقتی در کوچه و خیابان راه می‌رفت به بزرگترها کمک می‌کرد و احترام خاصی برای آن‌ها قائل بود. خیلی مظلوم بود، کم حرف می‌زد و بیشتر فکر می‌کرد. با آنکه کم سن بود، فکر بلندی داشت. آن زمان که همه به فکر بازی بودند، شهید طیبی به فکر مستمندان بود، مثلاً لباس نو عید را تا مدتی بعد از عید نمی‌پوشید و می‌گفت بعضی از دوستان و هم‌کلاسی‌هایم پدر ندارند و من شرم دارم که لباس نو بپوشم و آن‌ها با حسرت به من نگاه کنند.
در پیروزی انقلاب اسلامی با شرکت در راهپیمایی‌ها سهم بسزایی داشت. در دوران دفاع مقدس با پایگاه بسیج شهید حسن فایده همکاری تنگاتنگ داشت تا اینکه در جنگ تحملی، از مدرسه خود را به جبهه رساند و به خدمت اسلام و مملکت درآمد. در طول ایام حضور در جبهه به ندرت از مرخصی استفاده می‌کرد و اغلب در منطقه حضور داشت.
این شهید والامقام پس از رشادت‌های بسیار در جبهه‌های کربلای ایران، 27 اردیبهشت‌ماه 1364 به فیض شهادت نائل آمد.
«روحش شاد و راهش پررهرو باد.»
