مقام پدر و مادر شهید از مقام شهید بالاتر است
به گزارش نوید شاهد، «شهید محمد کاظم جوکار»، 1 دی‌ماه 1347 در یزد دیده به جهان گشود. این شهید والامقام، 17 اردیبهشت‌ماه 1365 به فیض شهادت نائل آمد. در ادامه بخشی از وصیت‌نامه شهید جوکار را می‌خوانید.
بسم رب الشهدا و الصديقين
ولا تحسبن الذين قتلوا فی‌سبيل‌الله امواتا بل احياء عند ربهم يرزقون با سلام و درود به يگانه رهبر جهان مستضعفين، امام امت خمينی كبير و با سلام به شما ملت غيور و شهيد پرور كه برای پياده شدن احكام اسلام در حال مبارزه هستند و اميد است كه در اين راه يک لحظه غافل و سست نشده و با ايمانی قوی و عزم راسخ‌تر، احكام اسلام را هرچه بيشتر و بهتر انجام دهد.
اينجانب خود را كوچكتر از آن می‌‌دانم كه شما را نصيحت كنم و خدای را سپاس‌گزارم كه چنين توفيق بزرگی به من عطا نمود كه بتوانم در راه او مجاهده نموده و جزيی از مسئوليت بزرگی كه بر عهده دارم، در برابر اسلام و مملكت اسلامی و شما ملت غيور انجام دهم. از شما می‌خواهم كه برای تعجيل در فرج امام زمان(عج) دعا نموده و دعای فرج و دعا برای رهبر انقلاب را بيشتر بخوانيد و در كمک به جبهه‌ها دريغ نورزید. به آخرت كه حقيقت و جاويد است بنگريد خون شهيدان هميشه شما را هوشيار نگه دارد. پشتيبان روحانيت باشيد كه سهيل انسانيتند. به سنگرها تجمع بييشتری بخشيد كه دشمن از صفوف شما هراس دارد.
ای مسلمانان! انسان يک جان دارد و يكبار از دنيا می‌رود، اين جان از آنِ خداست پس چرا اين مردن در راه او و با سعادت نباشد. آيه نازل شده كه، انا لله و انا اليه راجعون (همه از او هستيم و به سوی او باز می‌گرديم)
و اما خانواده گرامی! ضمن عرض سلام از شما می‌خواهم بعد از شهادت من برايم گريه نكنيد و هر وقت خواستيد گريه كنيد بر مظلوميت امام حسين(ع) گريه كنيد و هر وقت خواستيد برای من خرج كنيد برای حسين(ع) خرج كنيد. از مادرم كه برايم رنج‌ها ديده و سختی‌ها را متحمل گشته می‌خواهم پس از مرگم به خاطر از دست دادنم ناله نزنيد و برايت افتخار باشد كه توانسته‌ای فرزندی در راه دين خويش بپرورانی و در راه خدا تقديم نمايی.
از پدرم كه سالهای سال، روز و شب زحمت‌های زيادی كشيده تا فرزندی بزرگ كند تا درختی كه بزرگ كرده ميوه‌اش را بچيند؛ ولی وقتی كه فهميدی اسلام در خطراست، با كمال شايسته تقديم اسلام كردی. شرمنده هستم كه نتوانتسم فرزندی قابل‌دار برايت باشم، ولی بايد بگويم كه مقام پدر و مادران شهيد بالاتر از مقام خود شهيد است؛ چون شما بوديد كه زحمت‌های فراوان كشيده‌ايد و چنين فرزندی بزرگ كرديد و در راه الله فرستاديد. دلم می‌خواهد از شهادت من اصلا باكی نداشته باشيد؛ بلكه افتخار كنيد كه فرزندتان راه خود را خوب شناخت و به سوی آن رفت؛ زيرا راه فی‌سبيل‌الله و به سوی الله است. پدر و مادرم و اقوامم! به جای مراسم عزاداری مجلس‌های جشن بر پا كنيد.
از شما ملت سلحشور بايد تشكر كنم به خاطر فعاليت‌هايتان در پشت جبهه كه كمک می‌كنيد. اميدوارم كه همچنان به ياد رزمندگان و دولتمان كه يک وجب از ملت جدا نيست، باشيد. ای ملت قهرمان، كوچكتر از آن هستم كه پيام بفرستم؛ اما اين را به عنوان يک تذكر عرض می‌كنم. ای پدر و مادران! فرزندان خود را آزاد بگذاريد و اگر اين راه را تشخيص دادند و خواسته باشند كه به سوی آن بشتابند، مبادا از كار آنها جلوگيری كنيد؛ بلكه آنها را تشويق به اين كار كنيد؛ زیرا راه خودشان است و در آخرت اعمالشان را بايد پس دهند.
ای ملت عزيز! هميشه به ياد امام باشيد، خداوند يار و نگهدار همه شما می‌باشد.
بار خدايا! امام امت ما را طول عمر عطا كن. خدايا رهبر ما را تا انقلاب مهدی در پناه خودت حفظ كن. خدايا رزمندگان ما را هرچه زودتر به پيروزی كامل برسان. خدايا تمام افرادی كه برای اسلام زحمت می‌كشند و هميشه در كوشش و تلاش هستند را همچنان در اين راه نگهدار و آنها را حفظ كن. خدايا به پدر و مادران شهدا صبر عنايت كن.
در آخر از تمام كسانی كه از من بدی ديده‌اند می‌خواهم مرا حلال كنند و از پدر و مادرم می‌خواهم كه هميشه استوار باشيد و اميدوارم كه مرا ببخشند كه نتوانستم حق خود را حتی تا حدی ادا كنم.
ای برادرانم! دلم می‌خواهد كه شما رهرو خون شهيدان باشيد و هيچ وقت خدا را فراموش نكنيد.
از خواهرم می‌خواهم كه مانند خواهر شهيدان كه چند برادر خودشان را در راه حق، دين و اسلام فدا كردند هميشه شكرگزار خدا باشی و استوار باش.
از خانواده‌ام و از ملت می‌خواهم هيچوقت خدا را فراموش نكند، كه خدا نظاره‌گر كارها است و بايد در آخرت امتحان بدهيم.
خدايا، خدايا، تا انقلاب مهدی خمينی را نگهدار
خدايا يار و نگهدار همه شما
محمدكاظم جوكار- 10/12/63
