ضرورت کار رسانه ای بیشتر برای ترویج حجاب و عفاف
این درحالی است که موضوع حجاب و عفاف جایگاهی اصیل و غنی در فرهنگ اسلامی و کتاب آسمانی و احادیث و روایات و حتی آثار متفکران معاصر همچون استاد مرتضی مطهری و علامه محمد تقی جعفری و... دارد؛ کتاب "مساله حجاب " شهید مطهری محملی است برای پاسخ به بسیاری از پرسشهای جوانان دراین موضوع پرچالش؛ فریده جعفری پنجمین دختر علامه جعفری(ره) نیز درمصاحبه ای با مشرق درخصوص نظر این متفکر معاصر درباره بدحجابی میگوید: "علامه یک بار به من گفتند که این خانم‌های بدحجاب را ببینید! از اینها دیگر ابن سینا، فارابی و اشخاص عالم خلق نخواهد شد، چرا که مسیر دیگر نسبت به گذشته متفاوت شده و حیا از بین رفته است."..
واقعیت این است که اگر قرآن را به عنوان نسخه اصلی الهام بخش برای زندگی درست و حیات طیبه و درنهایت سعادت بشر بدانیم؛ در چند آیه صراحتا به ضرورت حجاب برای بانوان پرداخته است. شهید مطهری نیز در کتاب مساله حجاب بر دو آیه از قرآن کریم بیشتر تاکید می کنند یکی آیه 31 سوره نور که زنان مومنه را امر به غض بصرو حفظ اندام ها و جلوگیری از آشکار ساختن زینتها و زیبایی هایشان مگر برای محارم می کند( دراین آیه در فهرستی مشخص محارم زنان مومنه که آنان مجاز به آشکار ساختن زینتهایشان دربرابر آنها هستند برشمرده شده است و البته پیش از آن در آیه 30 ضرورت حفظ چشم و نگاه و اندام ها از نامحرمان را برای مردان مومن مطرح کرده است) و دیگری آیه 59 سوره احزاب که درآن خطاب به پیامبر امر می کند که به زنان و دخترانش و زنان مومنین ضرورت حفظ حجاب و پوشش اسلامی را گوشزد کند؛ البته در این آیه شریفه فلسفه و نتیجه اجرای این حکم نیز بیان شده است (ذالک ادنی ان یعرفن فلا یوذین: این کار موجب می شود که به شایستگی شناخته شوند و مورد آزار و اذیت قرار نگیرند) اما نکته قابل تامل آن است که جدای از فلسفه متعالی حجاب که در آیات قرآن و روایات و احادیث درباره آن به تفصیل مطالبی آمده است، رعایت حجاب امری است که موجب حفظ محوری ترین و اصلی ترین کانون تربیت بشر یعنی کانون خانواده می شود.درکنار برخی از مشکلات اجتماعی و اقتصادی متاسفانه یکی از ریشه های خیانتها و از هم پاشیده شدن کانون خانواده ها به بدحجابی ها یا مسایلی بازمی گردد که ریشه ابتدایی شکل گیری آن در عدم رعایت حجاب و عفاف است و اگر عفت و پاکدامنی برای تمامی مردان و زنان جامعه سرلوحه کارها و افکارشان باشد چه جایی برای خیانت و ازهم گسیختگی خانواده باقی می گذارد.
اما دراین میان به نظر می رسد در روزگار ما رسانه ها و سایر نهادها و سازمانهای موظف به وظیفه و رسالت شان در تحقق حجاب و عفاف به خوبی عمل نکرده اند، شاهد این مدعا ، وضع اسف بار بدحجابی در برخی از نقاط و خیابانهای پایتخت و کلانشهرها است که با آرمانها و آموزه های اصیل اسلام و وصایای شهدا و ایثارگران انقلاب اسلامی در تضاد و تعارض است وخون به دل والدین و خانواده های شهدا و کسانی می کند که عزیزانشان یا عزیزترین بخشهای جان و تنشان را در راه تحقق آرمانهای انقلاب اسلامی ازجمله حجاب و عفاف نثار و ایثار کرده اند. شاید جای آن نیز باشد که مجلس شورای اسلامی به عنوان قوه قانونگذاری ورودی جدی تر به وضع قوانین دراین خصوص داشته باشد و دولت و قوه قضاییه نیز برای اجرای درست مصادیق حجاب و عفاف در جامعه و برخوردهای لازم با بروز و ظهور بدحجابی اقداماتی جدی تر از گذشته برنامه ریزی کنند؛ برخوردهایی که مستمر و مستدل باشد نه مقطعی و هیجانی؛ اما مهمتر از همه این ها عملکرد سازمانهای فرهنگی و نظارتی دراین خصوص است ، عملکردی که مانند سدی نفوذناپذیر دربرابر هجمه و شبیخون فرهنگی دشمنان این مرز و بوم به اندیشه زنان و مردان و دختران و پسران کشورمان عمل کند و پاسخ های درست را به چالشهای فکری آنان در مساله حجاب ارایه نماید. درکنار این مسایل باید جلوی تولید انواع مانتوها و لباسهایی که موجب رواج ابتذال و بدپوششی می شوند را نیز گرفت ، چرا که این کارمصداق رعایت همان نکته نغز حکیمانه ای است که سعدی در گلستان به آن گوشزد کرده است:"ای سلیم آب ز سرچشمه ببند. که چو پر شد نتوان بستن جوی ..."
