خوشا آنان که در هنگام شهادت، به جای گریه خندیدند و رفتند

به گزارش نوید شاهد شهرستان های استان تهران، شهید برات الله نامنی، یادگار «محمد» و «فاطمه» سی ام شهریور ماه 1347 سبزوار چشــم به جهان گشود. ایشان دانش آموز چهارم متوسطه بود که به عنــوان بسیجی در جبهه حضور یافت. این شهید گرانقدر در بیست و دوم دی ماه 1365در شلمچه بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. مزار وی در گلستان شهدای ولی آباد شهرستان قرچک قرار دارد.

نه چون پروانه ام که از سوز غم بال و پرم سوزد **** من آن شمعم که از شب تا سحر پا تا سرم سوزد

میگو از رهبر مظلوم زانو در بغل دیگر *** که این دیدار طاقت سوز تا محشرم سوزد

نه تنها ما بودیم که رفتیم *** که از ما بر توان بودند رفتند

خوشا آنان که در هنگام شهادت *** به جای گریه خندیدند و رفتند

همه بار سفر بستند و رفتند *** همه دست از جهان شستند و رفتند

همه رفتند به من دل ها رسیده *** دل از ما فیها بریدند و رفتند

اگر بار گران بودیم و رفتیم *** اگر نامهربان بودیم و رفتیم

مادر شما با خانمان خود بمانید *** که ما بی خانمان بودیم و رفتیم

به سوز و ناله طفلان معصوم *** خلاصه کن خدا از کنج بیرون(دنیا)

برات نامنی/ بیست و پنجم اردیبهشت ماه 1365