پویش مردمی دوستان آسمانی من میزبان شهیدان هادی شد

 در این یادواره مردمی  از بازگشت عجیب یکی از شهدا به وطن گفته شد. بازگشت پیکر شهیدی بعد از ۱۶ سال اما سالم . که شد سوژه این بار من برای نوید شاهد: محمدرضا سال ۴۹ در محله دروازه ری قم یکی از مناطق محروم شهر متولد شد. ۱۱ سال بیشتر نداشت که پدرش را از دست داد و طعم تلخ یتیمی را حس کرد، در کنار مادری که درس آموز مکتب زینب (س) بود، عاشورایی تربیت شد. محمدرضا در ۲۸ خرداد سال ۶۳ عازم شد. ایشان در عملیات کربلای چهار در شلمچه در ۴ دی ماه ۶۵ هنگام باز کردن معبر زخمی شد و به اسارت در آمد و بعد از هشت روز با لب تشنه به شهادت رسید، بعثی ها پیکر پاکش را در دل خاک اردوگاه پنهان میکنند ستلها می گذرد و هنگام تبادل پیکرها به این پیکر که می رسند آن را سالم می یابند انگار فقط ساعتی از شهادت آن اسیر گذشته است. همان موقع بود که نیروهای صلیب سرخ از راه رسیدند و او را شناسایی کردند و از پیکرش عکس گرفتند . بعثی ها با همه توان تلاش می کنند که پیکر محمد رضا به وطن باز نگردد. پیکر را مدتها در زیر آفتاب داغ عراق می گذارند ، با انواع مواد شیمیایی در صدد امحاء پیکرند . اما در نهایت پیکر سالم به وطن باز میگردد. با شنیدن صحبتهای آقای کاجی راوی شهدا کاملا گیج بودم . با دلایل علمی امکان نداشت بدن بعد از این همه سال ، با این همه مواد شیمیایی سالم بماند . پس راز سالم بودن چه بود. ؟