بخشی از یک نامه حاج احمد متوسلیان به مرادش، محمد بروجردی
در دی ماه 1359به دستور بنی صدر، سپاه مورد تحریم تسلیحاتی قرار گرفت. در آن مقطع تنها ملجا و مرجع سرداران سپاه غرب، فرمانده بزرگ سپاه غرب کشور، محمد بروجردی بود.
حاج احمد که ارادت خاصی نسبت به بروجردی داشت، اعتراضات خود را در قالب نامه یا شفاهی به گوش ایشان می رساند.
متن ذیل بخشی از یک نامه حاج احمد به مرادش، محمد بروجردی است:
توصیه های شما را به گوش دل شنیدم، اما والله، دلم از مظلومیت سپاه و این همه حق کشی خون است، تا کی باید دندان روی جگر بگذاریم؟
رئیس جمهور است! فرمانده کل قوا است! روزی نیست که علیه سپاه جوسازی نکند. آقای ناپلئون شانزه لیزه (بنی صدر)، با کارچرخان های خودش رفته، زیر ترکش کولرهای گازی سنگر ویلایی همایونی در پایگاه وحدتی دزفول نشسته و لاف مقاومت می زند.
بارها در پاکسازی مواضع ضدانقلاب از توی مقرهای اینها پوستر فرمانده کل قوا و رئیس جمهور محترم (بنی صدر) را پیدا کردیم. به جای فرستادن سپاه و ارتش تفرقه درست می کند. حرف هم بزنی، آقایان پیای ولایت را وسط می کشند، می گویند تضعیف فرمانده کل قوا، تضعیف امام است....
من می گویم فرماندهی که عدالت ندارد، ولایت هم ندارد...
منبع: می خواهم با تو باشم/ خاطراتی از جاودیدالاثر
احمد متوسلیان/ به کوشش علی اکبری/ 1395
