خاطراتی ناب از سردار شهید محمدرضا دستواره

سه‌شنبه, ۱۳ تير ۱۳۹۶ ساعت ۱۴:۵۰

خاطرات

حلالیت مادر

«... می دانستم که حسین شهید شده است. محمدرضا که تازه از اندیمشک به خانه آمده بود به من گفت: مادر، می خواهم شما را به معراج شهدا ببرم تا پیکر حسین را ببینید. با هم رفتیم. در آنجا به طوری که اشک در چشمانم حلقه زده بود، صورت حسین را بوسیدم.

کنار قبری که حسین را به خاک سپردیم، قبر خالی بود. محمد رضا با دست به آن اشاره کرد و گفت: چند روز دیگر شهیدش می آید. در همان مراسم، از همه دوستان و آشنایان حلالیت طلبید و هنگام رفتن به من گفت: مادر مرا حلال می کنی؟ گفتم: تو به من بدی نکرده ای که بخواهم حلالت کنم. گفت: نه، این طوری نمی شود، بگو از صمیم قلب حلالت می کنم. من هم گفتم:

حلال ِ حلال.

چند روز بعد، شهید آن قبر را آوردند. خودش بود؛ محمد رضا را همانجا به خاک سپردیم.

روای: سیده قدسیه میر اسماعیلی، مادر شهید محمد رضا دستواره

سخنراني پدر شهيد دستواره در بهشت زهرا(س)

تشییع پیکر شهیدان «محمد رضا دستواره» و «محمد حسين ممقانی» با هم در بهشت زهرا)س) برگزار شد. جمعيت زيادي در این مراسم شرکت کرده بودند. در ميان جمعیت، پدر شهيد دستواره، بلند گو را گرفت و حرف هايي را با اين مضمون گفت: ای خدا، اگر دنیا را به من می دادند، یک تار موی بچه هایم را به هيچ كس نمی دادم، اما خودت آنها را به من دادی و خوشحالم كه به خودت بازگشتند. من شاكرم به درگاه خودت. روز قیامت در محضر خدا فقط از صدام فقط شکایت نمی کنم، بلکه از افرادی که به این مملکت خیانت کرده و خواهند کرد هم، شكايت می کنم و ...

راوي: وجیح الله چراغی، برادر شهید رضا چراغی و دوست شهید

فرزندانم برای رفتن به جبهه از یکدیگر سبقت می گرفتند

من بارها از خداوند متعال خواهش کردم که حاصل دسترنج و زحمتکشی من، بی نتیجه نباشد، زیرا که شغلم کارگر نمک فروشی بوده و شهدای من بار عرق ریختن و کارگری و دسترنج من پرورش یافته اند و به اینجا رسیده اند و خدا را شکر می کنم که سعادت شهادت لقاء اش را به فرزندانم عطا کرد و فرزندان من، همه خوب و مومن بودند و همیشه در راه خدا و در راه پیروزی انقلاب کوشا بودند.

سید محمد رضا یک بار توسط«ساواک» دستگیر شد و به زندان افتاد و شکنجه شد، ولی از هدف خود بازنگشت و در زمان طاغوت فعالیت های سری داشت و در سال 1358 پس از پیروزی انقلاب به کردستان رفت و بعد از آن به جبهه های جنوب رفت و هفت مرتبه مجروح شد. بچه های من در رفتن به جبهه از یکدیگر سبقت می گرفتند. ما همه باید همچون شهدا، شیطان را از دورن و برون وجود خودمان برانیم و دنیا را کنار بگذاریم و بندگی خدا را بکنیم که زندگی جاویدان در سرای دیگر است.

شما مسئولیت سنگینی در بنیاد شهید دارید و وظیفه شما خطیر است. من از شما می خواهم بدانید که شهدا، گواه بر اعمال ما هستند. مبادا که خون شهدا را به مقام و پست بفروشیم و خدا را از یاد ببریم که در آن جهان، مکافات بسیار سخت است. من دامادم هم در جبهه شهید شد و مدتی مسئولیت نگهداری همسر و بچه های شهید را داشتم، تا اینکه بنیاد شهید برای آنها مسکنی را تعیین کرد و رفتند ساکن شدند.

من امروز خوشحالم که در حضور شما خدمتگزاران به خانواده های معظم شهدا هستم و خدا را شکر می کنم که زنده ماندم و این روز را دیدم که حکومت اسلامی در ایران پا برجاست و از او می خواهم خدمتگزاران به خانواده های شاهد و اسلام و مسلمین را توفیق عنایت فرماید.

راوی: سید نقی دستواره، پدر شهیدان دستواره

منبع: مجله شاهد، صفحه 18

ایمان قلبی به خدا

روزی رضا به من گفت: بابا، من راضی نیستم دیگر این کارها(بارکشی) را انجام دهی، این کارها دیگر برای شما سنگین است. گفتم: تو درست می گویی، اما من به کارم عادت کرده ام.

او گفت: من راضی نیستم، حالا که شاغل شده ام، حقوق مرا بگیر و خرج کن.

گفتم: بابا، تو که می خواهی این کار را کنی، تا چند وقت دیگر دیگر باید ازدواج کنی و به آن نیاز داری. من که چیزی ندارم تا برایت پس انداز کنم. در جواب گفت: بابا، تو هنوز خدا را نشناخته ای. من اگر بخواهم ازدواج کنم، خدا را دارم. خدا به من کمک می کند. این حرفش خیلی روی من اثر گذاشت.

روای: حاج سید نقی دستواره، پدر شهید محمد رضا دستواره