دریافت بالاترین نشان نظامی
سرهنگ ستاری به همراه هیئت نظامی عالی رتبه ی ایرانی در جشن سالروز استقلال کشور پاکستان شرکت کرده بود. مقامهای نظامی پاکستان در کنار ین مراسم، برنامه های متنوع دیگری نیز برای گروه ایرانی تدارک دیده بودند، از جمله بازدید از مراکز سیستم ارتباطهای راداری.
سرهنگ ستاری که در تمام بازدیدها با هوشیاری و دقت نظر قابلیت تجهیزات را بررسی می کرد، سعی داشت تا از شیوه ی کار و توانایی سیستم راداری پاکستانی ها سردربیاورد. کارشناس نظامی پاکستانی در کنارش پیش می رفت و برای او توضیح می داد که سیستمشان را آمریکایی ها با دریافت بیش از سه میلیارد دلار برای آن ها نصب و راه اندازی کرده اند. کنجکاوی سرهنگ برانگیخته شد، جلوی دستگاه ها ایستاد و پرسید:«این سیستم چه قابلیتی دارد؟»
- روش کار این سیستم به گونه ای است که در این اتاق اصلی، اطلاعات رادار تمام هواپیماهای در جال پرواز دریافت شده و در اینجا ثبت می شود و...
سرهنگ از طرز بیان و نحوه توضیح کارشناس پاکستانی، قدرت نمایی آنان را حس می کرد، با طرح سوال های پیچیده تری از عملکرد سیستم راداری، افسر کارشناس را خلع سلاح کرد؛ به طوری که او پس از مشورت با همکارانش هم نتوانست اطلاعات کاملی در اختیار فرمانده نیروی هوایی ایران قرار دهد. برای همین، توضیحات دقیق را به وقت دیگری موکول کرد.
پس از آن، سرهنگ ستاری میدان گفتگو را به دست گرفت و از فرمانده ی نیروی هوایی پاکستان پرسید:« ما می خواهیم یک نوع هواپیما از چین وارد کنیم. با توجه به اینکه شما این نوع هواپیما را در اختیار دارید، اگر ممکن است اطلاعات درباره عملکرد آن ها در اختیار ما قرار دهید!»
ژنرال حکیم الله با غرور سرش را تکان داد و گفت:« البته، با کمال میل!»
سرهنگ از سیستم های بسیار فنی هواپیمای چینی سوال کرد. ژنرال حکیم الله توضیح مختصری داد، اما خوب می دانست که جوابگوی ذهن توانا و هوشیار سرهنگ ستاری نیست، برای همین از کارشناس نظامی همراهش خواست تا اطلاعات قانع کننده ای در اختیار رئیس هیئت ایرانی قرار دهد. سرهنگ ستاری با جواب های ناقصی که شنیده بود، سؤال های دیگری را مطرح کرد. افسر کارشناس که انتظار شنیدن چنین پرسش هایی را نداشت، بار دیگر با دوستانش مشورت کرد و مطالبی را گفت و از اینکه توضیح کاملی نداده است، عذرخواهی کرد.
بازدید پس از ساعتی به پایان رسید و گروه ایرانی به محل اقامت خود بازگشت. فردای آن روز، فرمانده ی نیروی هوایی پاکستان خطاب به خانم بی نظیر بوتو، نخست وزیر پاکستان ، گفته بود:« فرماندهان نیروی هوایی زیادی را ملاقات کرده ام، ولی تا این لحظه فرمانده ای به دانایی، دانشمندی و باهوشی ستاری که در مسائلی غیر از تخصص خود تبجر داشته باشد، ندیده ام!»
چند روز بعد، قبل از آن که هیئت ایرانی به کشورش بازگردد، مراسمی برای تجلیل از سرهنگ ستاری با حضور غلام اسحاق خان، رئیس جمهور وقت کشور پاکستان، توسط رئیس جمهور آن کشور به فرماندهی نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران اهدا شد.
