شناسايي ستارگان
شناسايي ستارگان
در سال 1355 و بعد از آن، كه صنعت چاپ و تكثير اين‌قدر پيشرفت نكرده بود، كار تكثير جزوات با دستگاهي به نام «استنسيل» صورت مي‌گرفت كه بايد مطالب را روي يك كاغذ مخصوص با قلمي ويژه پياده كرد، سپس با چرخاندن دسته دستگاه، آن متن را تكثير كرد.
گردان ما در پايگاه هوانيروز كرمانشاه، داراي يك دستگاه چاپ فوري براي انجام كارهاي داخلي بود. كشوري به اتفاق شيرودي، سهيليان و ديگر پروش يافتگان خود، يك گروه همدل داخل پايگاه تشكيل دادند و اتاق چاپ را در اختيار گرفتند. پس از آن هروقت اعلاميه‌اي از امام(ره) مي‌رسيد، آن را تكثير مي‌كردند.
يكي از شب‌ها تا نزديك صبح، من، احمد و رضا صالحي، اعلاميه امام را به تعداد زياد تكثير و آماده كرديم و براي مشخص شدن پخش كننده آن در ميدان صبحگاه، بين خودمان قرعه‌كشي كرديم تا هميشه كارهاي پرخطر را احمد انجام ندهد.اين‌بار قرعه به نام رضا صالحي افتاد. رضا هم صبح قبل از مراسم صبحگاه آنها را پخش كرده بود و وقتي نيروها براي صبحگاه آمدند، اعلاميه‌ها را مشاهده كردند. يكي از ويژگي‌هاي بارز احمد اين بود كه براي تغيير و اصلاح افراد، اعتقاد به كار فكري و فرهنگي داشت، نه به جبر و ارعاب. او با شناسايي افرادي كه زمينة تغيير را داشتند، اسباب آشنايي و كار را فراهم مي‌كرد تا بتواند به مقصودش برسد. بر همين اساس توانست افرادي چون سهيليان، شيرودي و ... را پرورش دهد تا هريك ستاره‌اي در آسمان هوانيروز ايران بشوند. شيرودي اين شاگرد خوب كشوري توانست ره صدساله را يك شبه بپيمايد و گوي سبقت را از دوستان و همكاران در رسيدن به معشوق بربايد و صداقت خود را در پيروي از خورشيد هدايت بشريت، امام حسين(ع) ثابت كند.[1]
چاي آخر. صفحه 61
