امنيت را به تهران برگرداند/در شهرهاي كردستان سپاه را داير كرد

امنيت را به تهران برگرداند

در شهرهاي كردستان سپاه را داير كرد

حاج داوود در عمليات مرصاد، در اسلام آباد غرب در مبارزه با منافقين از ناحيه كمر زخمي شد. چند روز بعد كه به ايلام رفته بود، به ديدارش رفتم. حاجي با اينكه خيلي درد مي كشيد اما به روي خود نمي آورد.

«محمد باقر بختيار» در ابتدا به مهمترين ماموريت سپاه پاسداران در سال 1358 اشاره مي كند و مي گويد: يكي از مهمترين ماموريت هاي سپاه در روزهاي نخست، دفاع كشور و انقلاب اسلامي در مقابل گروهك هاي ضد انقلاب در كردستان بود. جايي كه توطئه هاي گوناگون سياسي و نظامي توسط منافقان انجام مي شد و نيروهاي سپاه براساس باورهاي انقلابي و ديني شان اقدام به خنثي سازي آن مي كردند.

همرزم شهيد مي گويد: يكي از كارهاي حاج داوود، تشكيل سپاه در شهرهاي كردستان بود. شهرهاي اين استان امنيت نداشت و احزاب مختلفي در آنجا فعاليت مسلحانه مي كردند و توسط نيروهاي خارجي حمايت مي شدند. با اين حال، وي قبول كرد كه اين كار را انجام دهد.

وي درباره فرماندهي حاج داوود در سپاه تهران خاطر نشان مي كند:

حاج داوود زماني كه فرمانده سپاه تهران شد (سال 61)، هنوز سازمان منافقین فعاليت داشت. او براي خنثي سازي توطئه ها كارهاي زيادي انجام داد. از جمله با راه اندازي گشت هاي ثارالله و گروه حفاظت از شخصيت هاي سياسي، امنيت را به پايتخت برگرداند.

دوست شهيد يكي از خاطراتش با حاج داوود را نقل مي كند:

در عمليات مرصاد، حاج داوود به عنوان يك نيروي داوطلب، به جبهه رفت و در اسلام آباد غرب هنگام مبارزه با منافقين، زخمي شد. ايشان بعد از مدتي، به ايلام رفت. وقتي فهميدم كه او در اين شهر است، به ديدنش رفتم.

حاجي را خيلي دوست داشتم.او را در آغوش گرفتم. لحظه اي احساس ضعف كرد. خبر نداشتم كه از ناحيه كمر زخمي شده است. دوستاني كه از مجروحيتش خبر داشتند، موضوع را به من گفتند. حاجي با اينكه خيلي درد داشت، به روي خودش نياورد.

بختيار از خصوصيات اخلاقي شهيد كريمي مي گويد:

همه او را بعنوان يك انسان صادق مي شناختند. همين باعث محبوبيتش مي شد. با توجه به مديريت و نگاه تيزبيني كه به شرايط كشور و انقلاب داشت، براي خودش ديدگاه هاي خاصي داشت. حاجي توانمند، با هوش و آينده نگر بود.

وي مي افزايد:

در دوران جنگ، به همراه چند تا از دوستانمان، به توچال رفتيم. هر كدام غذايي با خود آورده بوديم. حاج داوود بقچه بزرگي آورده بود و نمي گفت داخلش چيست. در ارتفاعات توچال، آن را باز كرد و ديديم يك "قابلمه حليم" است كه با هم خورديم. آن روز يكي از بهترين روزهاي عمرم بود.

محمد باقر بختيار در پايان مي گويد:

حاج داوود كريمي يكي از مخلصان انقلاب بود. اميدوارم با زنده نگه داشتن ياد شهيداني همچون شهيد كريمي، موجب ترويج فرهنگ ايثار و شهادت در ميان نسل هاي جوان شويم.