متواضع در برابر نیروها

سال 61 با شهيد طوسي آشنا شدم. در درگيريهايي جنگلهای مازندران با ایشان همراه بودم . از سال 62 تا سال 65 در مناطق عملیاتی در خدمت ایشان بودم.
يك روز غروب در شلمچه بوديم تا پاتكهاي سنگين دشمن را سركوب كنيم. بعد از آن وقتی به قرارگاه تاكتيكي لشگر رسيديم، ديديم سردار قرباني و شهيد طوسي با يك بسيجي تنها هستند اكثر گردانها برگشتند ديگر كسي نبود ما از گردان 2 متر فاصله داشتیم. من به همراه شهید طوسي و آن برادر بسيجي (مهندسي فكري ) برای شناسايي به منطقه رفتیم. آن روز شهید طوسي حال عجیبی داشت، نيرو نداشتیم امكانات نداشتيم ولی با این حال همه منطقه را شناسایی کرد تا نیمه های شب در منطقه بودیم انجا مین خیلی زیاد بود بعد از پاک سازی منطقه شهید طوسی دستور داد تا نیروها به جلو بیایند.
ساعت 9 شب بود بچه ها آماده شده پشت خاكريز قرار گرفتند بچه هاي اطلاعات حدود 20 متر با دشمن فاصله داشتند. بچه ها با تلاش موفق شدند دشمن را به عقب برانند. شب را در همان منطقه ماندیم.
صبح ساعت 6 شهید طوسی مرا خواست وقتی به خدمت ایشان رسیدم گفت: نیروها را به عقب منتقل کن تا کمی استراحت کنند. شهيد طوسي در برابر نيروها همیشه متواضع و مهربان بود، چهره ای خندان و خستگي ناپذيري داشت. مثل بسيجي ها ساده زندگي مي كرد بيشتر وقتها با لباس بسيجي بود. در جلسات بيشتر وقتها كنار بسيجيها مي نشست. بعد از عملیات به همه سنگرها سركشي مي كرد به همه روحيه مي دادند.خداوند امثال سردار طوسي را با ابوالفضل العباس سردار كربلا محشور گرداند و ما را از شفاعت شهدا بهره مند سازد.
راوی: عسگر قلي پور همرزم شهيد