جمعه, ۲۵ بهمن ۱۳۹۲ ساعت ۰۰:۰۰
آنها كه فداكاري امام حسين (ع) در كربلا را مي دانند نمي توانند از ايستادگي و صبر حضرت زينب(س) كه از ابتداي مقاومت با ايشان بودند چشمپوشي كنند .

به گزارش نويد شاهد به نقل از پايگاه \\\"حاج رضوان\\\"، سيده منيره سادات موسوي خواهر شهيد سيد عباس موسوي دبير كل سابق حزب الله لبنان، در گفتاري به بيان نكات و خاطراتي از برادر شهيد خود پرداخته است كه با يكديگر آنرا ميخوانيم:

\\\"من به ياد دارم زمانيكه او به جنبش مقاومت پيوست، هنوز گروه هاي مقاومت فلسطيني عليه اسرائيل مبارزه ميكردند. آن زمان ايشان جواني حدود 15 يا 16 ساله بودند با اين وجود همگان در مقاومت از ايشان حرف شنوي داشتند و همين امور موجب ميشد تا علاقه من به ايشان بيشتر شود.

وي در ادامه ميافزايد شهيد سيد عباس، بيشتر وقت آزاد خود را با خانواده ميگذراند و راهنماي ما بود بدون انكه بخواهد برايمان سخنراني كند و با اعمال و كردار خود معناي واقعي و درست زندگي را به من نشان ميداد.پس از ازدواج ايشان با دختر عمويمان،ام ياسر، و سكونت ايشان در منزل پدري رابطه من با ايشان بيش از پيش شد.

او بسيار مهربان بود و به فقرا و ايتام نظر ويژه داشت و به امور آنها رسيدگي ميكرد و در زندگي شخصي بسيار متواضع بود و درجات معنوي بالايي داشت و در عين حال در مواجهه با دشمن بسيار شديدالعمل و استوار بود.

منيره سادات موسوي در ادامه ميگويد سيد عباس در سال 1991 دبيركل حزب الله لبنان شد و پس از آن او به بيروت رفت و ما در بعلبك اقامت داشتيم، اما با اين حال رابطه و علاقه ما با ايشان از هم گسسته نشد و هميشه تا قبل از شهادتشان هرگاه به بيروت ميرفتم منزل سيد عباس تنها منزلگاه من بود.

وي تصريح ميكند كه زمان براي سيد عباس موسوي متبلور شده بود و خانواده او نيز به نقش الهام بخش و تعيين كننده و حساس ايشان در مقاومت اسلامي پي برده بودند. شهيد سيد عباس به مثابه يك نقش در جامعه بود كه به دفاع از حقوق و آزادي است و در تفكر شهيد عباس، اين دفاع از ارزش هاي اسلامي است كه سعادت و آرامش را براي بشريت به ارمغان مياورد.

خواهر شهيد سيد عباس موسوي در پايان تصريح ميكند كه برادر شهيدش 20 روز قبل از شهادتش را در خانه خود به سر برده بود و تنها يك شب خانه را (براي شركت در مراسم سالگرد شهيد شيخ راغب حرب) ترك كرد تا به شهادت برسد و به آسمانها صعود كند.\\\"

آري، صداي عباس صداي بي صدايان بود و همسر و خواهرانش، زينب وار به صداي او مبدل گشتند. او حامي كساني بود كه هيچ حامي نداشتند. وي حامل تعاليم اسلامي و انسانيت بود و براي همرزمانش در مقاومت مانند چراغ راهي بود كه مسير مبارزه را براي مقاومين روشن ميكند.

انتهاي پيام/
منبع : پايگاه \\\"حاج رضوان\\\"
نام:
ایمیل:
* نظر:
استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده