وصیت نامه شهید حسین آبروشن:
بسمه تعالى «وَلا تَحسَبَنَّ الَّذينَ قُتِلوا في سَبيلِ اللَّهِ أَمواتًا ۚ بَل أَحياءٌ عِندَ رَبِّهِم يُرزَقونَ»
سلام و درود بر امام امت و خانوادههاى شهداء و سلام بر معلولين و مجروحين جنگ تحميلى و درود و سلام به امت حزبالله ايران.
من از اين كوچكترم كه بخواهم شما را وصيت كنم، ولى به عنوان تذكر خدمت شما عزيزان نكاتى را عرض مىكنم. قلم سردى به دست گرفتهام تا وسيلهاى باشد كه بتوانم چند سطرى از اين دنياى فانى را به رشته تحرير در آورم. اگر من شايستگى داشته باشم كه با سرور شهيدان حسينبن على(ع) همنشين گردم و خون گرم من در راه اهداف و آرمانهاى اين انقلاب ريخته شود. از كليه دوستان و آشنايان طلب عفو و بخشش دارم.
پدر و مادرم از اينكه از ميان شما رفتهام و ديگر جسم من در ميان شما نيست نگران نباشيد. اى خواهرانم، همچون زينب(س) در مقابل مشكلات صبر و پايدارى داشته باشيد. برادرم از شما مىخواهم همچون على اكبر باشيد و هيچگاه ناراحت نباشيد زيرا من به هدف خودم يعنى آرمان مقدس شهادت كه در آرزويش بودم رسيدم و با ديگر شهدا و با خداى خود ملاقات كردم.
از شما امت حزبالله و شهيدپرور مىخوام كه جبههها را خالى نگذاريد و صفوف نمازجمعه و ديگر مجالس اسلامى را هيچگاه خالى نگذاريد و تا موقعى كه خون در بدن داريد از اسلام و مسلمين دفاع كنيد. والسلام
به اميد پيروزى نهايى براى رزمندگان و آزادى اسراء- انا لله و انا اليه راجعون - محمد حسين آبروش 18/فروردین/1366
