شهید رحمان تاراج سیاب

حمد و سپاس بیکران خداوندی را که از عالم ملکوت نوری را برای هدایت قومی که در فساد غرق شده بودند فرستاد تا آنان را از جهل و نادانی رهایی بخشید و سزایش موجب عزت شد و سپاس که ما را با امام حسین (ع) آشنا کرد، چرا که دوستی امام حسین (ع) موجب نجات از آتش جهنم است بارالها به عشق وصل دوست ترک یار و دیار نمودم و به و رو به دوست آوردم .
بارالها مولایم حسین (ع) را با سری از تن جدا شهید و حضرت عباس (ع) را با دستی از پیکر جدا شهید نمودند .
خدایا من را اینگونه شهید کن تا در روز محشر شرمنده امام حسین (ع) و حضرت عباس (ع) نباشم، اگر پیکرم در منطقه به یادگار ماند پدر و مادرم از این جهت که فاطمه زهرا(س) نیز پیکرش ناپدید است و اولین شهیده گمنام است خوشحال باشند.
عزیزانم من را حلال کنید ، راهی را که من انتخاب کرده ام راه حسیت (ع) است از من گله ی نداشته باشید، از اینکه نتوانستم باش ما خداحافظی کنم معذرت می طلبم .

 خوش به حال مادری که پسر خود را بزرگ کند و در راه خدا بدهد .

خوش به حال پدری که به فرزند خود نان حلال بدهد و او را در راه حسین (ع) فدا کند . خوش به حال آن زنی که شوهر عزیزش را در راه خدا از دست دهد .
عزیزانم بچه های من را دوست بدارید کسانیکه بر سر یتیمان دستی بکشند آنها را خدا پاداش نیکو می دهد .
برادرانم اگر من به فوز عظیم شهادت رسیدم اسلحه من را بردارید و راه مرا ادامه بدهید و نگذارید که بی پدری بچه هایم را زجر بدهد ، کاری کنید که بچه های من مرا از یاد نبرند و همیشه مرا یاد کنند من معشوقی دارم که تقوای او را در جبهه می توانم بیابم.