گل محمد لگزائی

خستگی ناپذیری بود و فقط به فکر این بود که گره ای از کار دیگران بردارد و مشکلات آنها را حل کند. آنقدر مهربان و دلسوز بود که همه به او غبطه می خوردند که او چگونه می تواند با انسانی که به نحوی بد رفتار است اینگونه مدارا کند.