گزیده ای از خاطرات شهید «نصرت الله سیری» را در سالروز ولادتش می خوانید؛
شب است گاهی باد می وزد و صدای تکه های آهن در دشت طنین می اندازد . در تاریکی سنگر آرام بلند می شود . از سنگر بیرون می رود منبع آب می نشیند . ماه درست بالای سرش است . مثل هر شب وضو می گیرد . جانمازش را روی زمین پهن می کند و شروع به نماز خواندن می کند . دست هایش به سوی آسمان بلند است . به طرف سنگر به راه می افتد .