محرم ولدخانی

حدود دو نیم شب بود که درب آسایشگاه باز شد و دوستان برای رفتن به کربلا دست از پا نمی شناختند. بالاخره انتظار بسر رسید و ماشینها به داخل اردوگاه آمدند و ما را سوار کردند و بسوی میعادگاه عشق عازم شدیم.