اسمش شده بود «عباس 106» و «عباس چیفتن» از بس با تن جلوی تانک های دشمن، یک‌تنه ایستاد خودش شده بود یک کوه در برابر لشکر مهاجمان بعثی. بچه مهرآباد جنوبی بود و تا جنگ شروع شد، به دل دریا زد و همراه چمران در ستاد جنگهای نامنظم، حماسه ها آفرید اما اوج کار او، مقاومت افسانه ای اش در سوسنگرد بود که به همراه هفت نفر از بچه های چمران، خیال اشغال این شهر را بر سر صدام، آوار کرد. نام «عباس پالیزگیر» تا ابد، گلی است به سرخی «سوسنگرد»؛ گلی که همیشه بهار است!... 

از مبارزه با حزب بعث در آغاز ظهور خود در عراق و غربت و تبعید و آوارگی در عربستان و اردن و ایران و پاکستان، تا شهادت در سودان، زندگی «سید محمدمهدی حکیم»، سه دهه از تاریخ مجاهدت اصلاحگرانه شیعی است؛ از پایه‌گذاری «حزب الدعوه الاسلامیه»، تا تاسیس «حرکة الافواج الاسلامیة العراقیة» و «انجمن اسلامی جهانی اهل‌بیت» و «سازمان حقوق بشر عراق» و...، کارنامه پردرخشش او، افق حیات یک «مجاهد موسس» است.

وقتی که ایشان در سال سوم دانشگاه بود به خاطر مبارزات شدید با رژیم دستگیر شد به مدت چهار سال در زندان بود.زمانی که این شهید را زندان کردند خانواده ایشان را هم از کشور عراق بیرون راندند و خانواده دیگر نتوانست او را ببیند.